"Het ergste is, als je inzet waar dat niet staat!"

Gisteren stond de dag in het teken van de muziek. Om 20 voor 2 fietsten we naar de Lokhorstkerk, waar we een oefenmiddag hadden van de Leidse Koorprojecten. Onder leiding van dirigent Wim de Ru begonnen we met "Gloria all' Egitto" uit "Aida" van Giuseppe Verdi.

Hoewel het "Triomfkoor" zeer bekend is, viel het zingen ervan niet bepaald mee.

Voor ons als koorleden was het beslist geen "Triomfmars".

Het begon ermee, dat Verdi besloten had om de tekst in het Italiaans op papier te zetten. Deze taal bevat voor iedere rechtgeaarde Nederlander de nodige tongbrekers. Obelix had volledig gelijk!

Daarnaast was het grotendeels vierstemmige stuk toch lastiger dan op het eerste oog leek. We moesten dan ook vaker delen herhalen dan gedacht. Dit bracht Wim tot de volgende uitspraak: "Het is niet erg, als je af en toe een foutje maakt met de uitspraak van het Italiaans. Het is ook niet zo erg, als je een enkele keer niet de juiste noot zingt."
Daarna volgde de quote van de dag: "Het ergste is, als je inzet waar dat niet staat!"
Na de pauze begonnen we aan het "Kyrie" uit "Messa di Gloria" van Gioaccino Rossini.

Dit openingsgedeelte van de "Messa di Gloria" ging heel aardig.

Dat kon niet gezegd worden van "Cum Sancto Spiritu", het slotgedeelte. Het is hel lastigste stuk van de "Messa di Gloria". Zolang we als bassen alleen zongen of als tegenstem de tenoren, ging het wel, maar in het vierstemmige zingen vielen we weg. Letterlijk!
Hoewel we ons niet bezondigden aan "Het ergste is, als je inzet waar dat niet staat!", heb ik zo'n donkerbruin vermoeden, dat dit de bedoeling van de dirigent niet was....
Na de repetitie wandelden Ada en ik naar "La Bota", waar we met een tiental vrienden hadden afgesproken, die meededen met de Musical Scratch in de Pieterskerk.

We hadden een tafel voor 19 personen in de eetzaal, waar "The Shoes" vorig jaar optraden ter gelegenheid van de 70e verjaardag van Henk en Jan Versteegen. Onder het genot van een Grimbergen Winterbier praatte ik bij met Bas Warnink, die ik al te lang niet gezien had. Na heerlijk gegeten en gedronken te hebben, wandelden we met 19 personen naar de Pieterskerk om te luisteren naar de Musical Highlights.
Hoewel ik niet zo'n enorme liefhebber van musicals ben, was ik toch aangenaam verrast. Een keur aan musicals passeerde de revue, variërend van "Soldaat van Oranje" tot "Jesus Christ Superstar" en van "West Side Story" tot "The Sound of Music". Dirigent Martin van der Brugge wist het koor en orkest tot grote hoogte op te stuwen, daarbij gesteund door sopraan Vannessa Thuyns en tenor Luc Steegers. Het is telkens weer verbazingwekkend, wat sommige zangers allemaal kunnen met hun stem!
Het meest verrassende nummer was "Du måste finnas" uit "Kristina från Duvemåla".

Dit Zweedse nummer was van de hand van Björn Ulvaeus en Benny Andersson, beter bekend als de mannen uit ABBA. Van hen was ook het slotnummer "Dancing Queen", waarbij het publiek, dat minder talrijk was dan het koor van 800 man, mee mocht zingen.

Dat mochten we ook met "Do Re Mi" uit "The Sound of Music".

En daarmee kwam er een eind aan een heerlijke muziekdag. Dat er nog maar veel mogen volgen.