Een paar vakantiedagen inleveren zou alle overheidstekorten oplossen. Welnu meneer Klamer, dat inleveren van vakantiedagen is de afgelopen jaren al genoeg gebeurd. Bevrijdingsdag, die we in 1983 als trendvolger ieder jaar vrij kregen in ruil voor 3% korting op ons salaris, is in onze CAO een paar jaar geleden stilletjes verdwenen, net als de “oude lullen-dagen”, die ineens leeftijdsdiscriminatie waren.
In een paar jaar tijd werkt deze 57-jarige ineens 6 dagen meer per jaar, uiteraard zonder dat er meer salaris tegenover staat. En dan zouden we nog meer in moeten leveren, terwijl Nederland met Schotland het land is met het minste aantal verplicht vrije feestdagen in Europa?
Natuurlijk wordt Amerika aangehaald. U weet wel, dat land waar je ’s ochtends op je werk kunt komen om te horen, dat je een uur hebt om je persoonlijke bezittingen te pakken, omdat je bent ontslagen. Het land ook, waar je als werknemer maar 2 weken verlof hebt. Het Eldorado voor de Homo Economicus, die dit ook graag in Nederland ingevoerd ziet worden.
Welnu, we zijn al aardig op weg. Ondanks dat de wetgeving heel helder is over een proeftijd van 3 maanden, wordt deze massaal ontdoken middels tijdelijke contracten van een jaar, die soms ook nog een paar keer met deze termijn verlengd worden.
Nu dit deel van de sociale wetgeving is omzeild, zijn de vakantiedagen aan de beurt. Onder het mom, dat alle werknemers massaal naar verre oorden vertrekken voor decadente vakanties, kunnen deze wel ingeleverd worden ten behoeve van het overheidstekort.
Net alsof mensen de verlofdagen ook niet gebruiken voor vrijwilligerswerk bij sportclubs e.d., voor het opvangen van zieke kinderen of het nalopen van zieke ouders.
Buiten dat, veel werknemers leveren al zeer veel in. De VUT is nagenoeg verdwenen en de AOW gaat binnen afzienbare tijd naar 67 jaar. Voor veel mensen betekent dit in een tijdsbestek van een jaar of 10, dat ze 6 jaar langer een bijdrage mogen leveren aan het op orde brengen van de overheidsfinanciën.
En als extraatje mogen zij dat nog doen met minder verlofdagen. Terwijl tegelijkertijd een steeds groter aantal jongeren niet aan de bak komt. De werkloosheid onder allochtone jongeren bedraagt inmiddels 40%. Zou de discussie niet langzamerhand niet eens mogen gaan over de herverdeling van beschikbare werk?
Verder zitten er nog een paar drogredeneringen in het artikel van Arjo Klamer. De eerste is, dat Nederland 3 tot 4 maanden plat ligt vanwege de vakantiespreiding. Er wordt dan inderdaad wat minder vergaderd, omdat een aantal werknemers afwezig is. Maar om nou te beweren, dat heel Nederland dan plat ligt is vreselijk overdreven. Veel werknemers vinden het trouwens een zegen, als er eens een periode is zonder veel vergaderingen, maar dit terzijde.
Dat de vakantiespreiding inmiddels te ver is doorgeschoten, daar valt wel wat voor te zeggen. Maar vakantieparken e.d. vinden het wel prima, dat ze inmiddels behoorlijk veel weken extra per jaar hogere tarieven kunnen berekenen, omdat het “topseizoen” is.
De tweede drogreden is het reizen naar verre oorden. Een hoogleraar economie, die bewust buiten beeld laat, dat de luchtvaart ten opzichte van andere transportmiddelen indirect zwaar gesubsidieerd wordt, doordat er geen cent accijns zit op kerosine, zit dicht tegen manipulatie aan. Kan meneer Klamer mij uitleggen, waarom er op benzine een hoog bedrag aan accijnzen zit en op kerosine niets?
Want het overheidstekort is ook op deze manier terug te dringen: hef gewoon net zo’n hoog bedrag per liter kerosine als nu op benzine zit. Dan verdwijnen inderdaad decadente zaken als “Een weekeindje New York”. Maar is dat erg?
Mij lijkt dat een heel wat betere weg dan het nog verder uitkleden van de rechten van de werknemers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten