"Das ist nicht schlimm!"

Communicatieproblemen zijn van alle tijden. Vooral communicatie tussen verschillende talen levert nogal eens hilarische taferelen op.
Zo bracht General Motors in de jaren '60 met veel bombarie de Chevrolet Nova op de markt in Mexico.

De Chevrolet verkocht echter niet. Niet zo heel gek trouwens, als je weet, dat "no va" in het Spaans "rijdt niet" betekent....

Vooral bij talen, die nauw aan elkaar verwant zijn, doet dit probleem zich voor. Alles kan net even anders zijn, dan je denkt.

Zo stuitte ik tijdens mijn fietsvakantie langs de Moezel op het bordje "Judengasse". Je denkt dan meteen aan de donkerste bladzijde uit de Duitse geschiedenis: de Holocaust met de gaskamers in Auschwitz. Maar dat is fout gedacht. Gasse betekent gewoon steeg. In het verleden hebben vermoedelijk veel Joden in deze steeg gewoond.
Een tweede voorbeeld deed zich voor in Daun.

Bij een Konditorei schreven we de laatste Ansichtkarten bij latte macchiato en chocolademelk. Ada was hier lekker bezig. Ze griste de landkaart van de Eifelsteig uit mijn handen, liet haar aantekeningenboekje vallen en bij het oprapen daarvan nam ze het talellaken mee. De helft van mijn chocolademelk kwam op het schoteltje of op het tafelkleed.
"Das ist nicht schlimm!" zei de serveerster.
Ik vond het ook niet slim van Ada! Dat was het natuurlijk ook niet, maar de serveerster bedoelde gewoon: "Het is niet erg!"

Een ander voorbeeld werd me aangereikt door mijn collega Bernadet Bakker, die aan kwam met het voorbeeld van een appelwijn met de naam Viez. Ik denk niet, dat het in Nederland goed zal verkopen....
Nu we het toch over levensmiddelen hebben: in Duitsland kom je regelmatig Neukauf binnen.

Het heeft niets te maken met studentes, die hun examen in het bed van de professor halen of met secretaresses, die zich in liggende positie omhoog werken in de organisatie.

Nee, Neukauf betekent gewoon Nieuwkoop. En dan heb je het over heel andere glijbewegingen.

Weer een misverstand de wereld uit. Blijft er voor mij nog eentje over. Dat mijn trainingsmaat Frank Damen zich gevleid voelt bij lezingen in Duitsland, dat kan ik me goed voorstellen. Deze beginnen bij onze Oosterburen steevast met "Meine Damen und Herren."
De vraag, die me intrigeert, is welk toilet hij bezoekt.

Het bordje op de deur is toch heel duidelijk....