Het was waterkoud weer op deze eerste dag van de lente. Weer, dat je eerder begin maart verwacht of op het eind van de herfst of zelfs in de winter.
De voorspellingen voor de komende week zijn nog steeds aanhoudend te koud. Wat dat aangaat is dit weer, dat lastig is in te delen in een seizoen. Dat haalde dit prachtige nummer van de Ierse folkgroep Planxty weer bij mij naar boven.
En dat klopte volledig met hoe ik me voelde bij het bereiken van het zesde lustrum als getrouwd man.
Maar zoals een goed huwelijk af en toe wat onderhoud nodig heeft, zo is het ook met voertuigen.
Het deze sneeuwrijke winter kwistig gestrooide pekel had zijn werk gedaan en de tandwielen en ketting van mijn fiets moesten vervangen worden. Vanmorgen bracht ik mijn fiets bij Nico's Fietsshop vlak bij mijn werk en vanmiddag kon ik de gerenoveerde fiets weer ophalen. Onder een gesloten wolkendek reed ik op huis aan, me realiserend, dat dit, naast de sneeuw en de telkens terugkerende (nacht)vorst toch wel een kenmerk was van de afgelopen winter: het gebrek aan zon.
Daar zijn we langzamerhand wel aan toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten