Bert Wagendorp

Na de lange schaatstocht van gisteren stond er een lange werkdag op het programma. Om kwart over 9 fietste ik naar Katwijk voor mijn zaterdagdienst in de bibliotheek. De enige naweeën van de Bert Grotenhuis Bokaal waren een krampscheut in mijn linkerbovenbeen gisterenavond en een wat stijve onderrug. Waar normaal gesproken de trap aflopen na zo'n inspanning iets masochistisch heeft, had ik daar totaal geen last van.
De uitlening was rommeliger dan gebruikelijk, doordat een half uur na sluitingstijd een lezing van journalist en schrijver Bert Wagendorp op het programma stond.

Dit betekende, dat er tussendoor allerlei dingen geregeld en klaargezet moesten worden, temeer daar om half 3 een akoestisch zangduo een optreden op de Hoofdbibliotheek verzorgde. In de popmuziek zouden ze dit het voorprogramma hebben genoemd. Maar vandaag kon je beter spreken van "De proloog".

Op deze late zaterdagmiddag waren een kleine 50 belangstellenden op de schrijver van "Ventoux" afgekomen. Vorig jaar heeft het (sport)boek al op nummer 1 in de Boeken Top-60 gestaan en momenteel wordt de laatste hand gelegd aan de verfilming van "Ventoux".

Door de gekozen opzet van een interview werd de lezing zeer levendig. Dick van der Plas, voormalig redacteur bij het Leidsch Dagblad, wist met kwinkslagen en raak gekozen voorzetten de auteur boeiende verhaalstof te ontlokken. Uiteraard ging dit voor een groot deel over "Ventoux".

Maar het verhaal werd wel ingebed in het leven van een (sport)journalist in het algemeen naar het wielrennen in het bijzonder, evenals het verschil tussen wielrennen en fietsen. Hierbij vertelde hij, dat mensen zich op latere leeftijd nog steeds kunnen verbeteren bij met name duursporten. Als coördinator van de "Krasse knarren" en als ervaringsdeskundige kan ik dit volledig beamen.
Ook de duistere kant van de sport met allerhande schurkenstreken kwamen ook aan bod: de doping, maar ook het omkopen. Voor een sportjournalist levert dit vaak mooie verhalen op. Maar waar bij het wielrennen alles onder een vergrootglas ligt, daar verdwijnen de schandalen in het voetbal steevast in de doofpot. Er wordt na de onthulling van een schandaal even wat ach en wee geroepen, waarna er nooit meer iets van wordt vernomen. Het lijkt wel een Bermuda driehoek.
De tweede rode draad, die door het anderhalf uur durende interview heen liep, was het verschil tussen mannen en vrouwen. Het "Vader & dochterboek", dat Bert Wagendorp met zijn dochter Hanna geschreven had, was een prima kapstok voor smeuïge details.

Dat vrouwen sociaal veel vaardiger zijn dan mannen hoeft verder geen betoog, maar de manier, waarop Bert en Dick de zaal bespeelden met de gekozen voorbeelden, had af en toe wat weg van cabaret. De 50 aanwezigen genoten volop op deze qua weer vrij kille zaterdagmiddag. De sfeer in de bibliotheek was er daarentegen opperbest.
Bij de stand van Boekhandel Van den Berg gingen na het interview aardig wat boeken van de Volkskrant-journalist over de toonbank. Laatstgenoemde kon dan ook aardig wat boeken van zijn hand signeren. Ik kocht beide besproken boeken. Van "Ventoux" kocht ik de dwarsligger. Boze tongen beweren, dat ik zelf een dwarsligger ben, maar daar herken ik mezelf totaal niet in. U toch ook niet, toch?
Na de borrel, waarbij ik met een paar mensen, waaronder Willem van Vliet, mijn schaatsmaat van gisteren, napraatte over de lezing, moesten we als bibliotheekmedewerkers nog wel de boel op orde brengen zodat we maandag weer gewoon de uitlening op kunnen starten.
Om kwart over 7 kon ik mijn jas aantrekken en naar huis fietsen, zodat ik om kwart voor 8 thuis was. Het was een al met al een lange zaterdag geworden.