Bommelding

Zoals iedere openbare instelling, beschikt onze bibliotheek over een calamiteitenplan. Denk echter niet, dat je rustig achterover kunt leunen, als het eenmaal klaar is, want er staan gegevens in, die verouderen, of er zijn wettelijke eisen, die verscherpt zijn, uiteraard zonder financiële compensatie.
Nu hebben we het geluk, dat we een stagiare hebben, die ons calamiteitenplan voor ons doorgelicht heeft en een serie kleine verbeterpunten aan onze directeur en mij, als preventiemedewerker, voorstelde.
Je moest eens weten, waar we ons allemaal wel niet op voorbereid hebben. De meeste aandacht gaat uit naar brand, brandpreventie, ontruimingen en vluchtwegen.

Als liefhebber van het werk van een van de grootste taalvirtuozen van de afgelopen eeuw, krijg ik altijd heel andere associaties bij het lezen van het hoofdstuk in het calamiteitenplan: "Hoe te handelen bij een bommelding?"

En laat ik nu met dat laatste ervaring hebben. In de jaren '70, toen ik op de HAVO-top van Pedagogische Academie "De la Salle" zat, moest de school ontruimd worden. Er was een bommelding binnen gekomen. Niet alleen bij deze school in Heemstede, maar nog bij 3 andere scholen in de buurt van Haarlem. Het was begin september en de universiteiten waren net weer begonnen, dus het lag voor de hand, dat het een misplaatste studentengrap was.
Nu moet u weten, dat "De la Salle" destijds was gevestigd op een landgoed naast "De Linnaeushof". Een oude villa en een tiental houten stacaravans in heb bos vormden de behuizing van deze school. Het was een mooie, zonnige ochtend, toen wij uit de biologieles gehaald werden en ons moesten verpozen op het grote grasveld voor de villa.

Daar met name de omgeving van de stacaravans grondig doorzocht moest worden door de vele struiken, waar een explosief zou kunnen zijn geplaatst, duurde het bijna de hele ochtend, voor het sein "Alles veilig" kon worden gegeven.
Een ding is zeker: deze preventiemedewerker heeft in ieder geval geen trauma over gehouden aan deze bommelding!