Ter gelegenheid hiervan zouden we een weekeindje weg gaan. Donderdagmorgen had ik via de gids van Vrienden op de fiets een adres in Maastricht geregeld, waar we een nachtje zouden slapen.
Daar we niet al te laat in de hoofdstad van Limburg aan wilden komen, hadden we afgesproken om er vroeg uit te gaan. Ik werd zaterdag door Ada wakker gemaakt met de mededeling, dat het half 7 was. Ada was er al uit en stond onder de douche haar haren te wassen. Ik friste me op aan de wastafel. Terug op de slaapkamer deed ik het licht aan en zag, dat het half 5 was....
Om kwart voor 7 werd ik voor de tweede keer gewekt door mijn liefhebbende echtgenote. Om 8 uur zaten we in de trein naar Amsterdam, waar we bij Halfweg getrakteerd werden op een prachtig ochtendrood boven Mokum.
De treinreis verliep voorspoedig tot we in Maastricht waren. Hier stond de trein wat langer stil en klonk het volgende omroepbericht door de geluidsboxen: "We wachten op de komst van de machinist!"
Inmiddels weet ik, dat we van de NS alles kunnen verwachten, maar dat we Sittard konden bereiken zonder machinist?
Om kwart voor 11 fietsten we in Maastricht. Hier zagen we een affiche van de tentoonstelling "Vikingen in de Lage Landen".
Normaal gesproken zouden we overwegen om hier naar toe te gaan, maar het was zulk verrukkelijk weer, dat we graag de hele dag buiten wilden zijn.
Na onze logeerspullen in de gehuurde kamer achtergelaten te hebben, fietsten we weer naar het centrum, waar we de rijwielen stalden bij het Onze Lieve Vrouweplein. Hier namen we op een vol terras latte macchiato, chocolademelk en 2 punten Limburgse vlaai. De rekening vonden we ietwat hoog: € 31,-. De serveerster had vergeten om de bestelling van de vorige klanten aan onze tafel af te sluiten. Daar wij in een milde bui waren, werd ze niet op staande voet ontslagen....
Aan de hand van 100% Maastricht maakten we een wandeling door het Jekerkwartier. Bij een ambachtelijke bakker in de Hondstraat kochten we overheerlijk brood. Zwervend door het zuidelijke deel van het centrum kwamen we uit bij de Bisschopsmolen.
Een straatje verder troffen we dit beeltenis van Kaïn en Abel.
Bij de Jeker aangekomen kwamen we nog een watermolen tegen.
In het Jekerpark stonden prachtige oude bomen.
Op een bank in het Jekerpark lunchten we in het zonnetje.
Over de stadswallen met soms een behoorlijke diepte vlak voor onze voeten.
Op onze zwerftocht door de smalle straten stuitten we bij het pand van de Studentenekklesia op deze wijze woorden.
Door het mooie Maastricht liepen we naar het Vrijthof, waar een mannenkoor in de muziektent zuiver zong.
We luisterden naar de a capella-uitvoering van "The lion sleeps tonight".
Daar alle terrassen op het Vrijthof barstensvol zaten, zodat we ons heil zochten in een zijstraat. In de Platielstraat namen we op een terras een glas jus d'orange. Recht tegenover dit terras was een kledingwinkel, waar mijn modeadviseuse een kleurrijke bloes voor me uitzocht. Na het afrekenen deed ik de bovenklep van mijn stuurtas dicht.
"Heel verstandig om de klep goed dicht te doen", zei de verkoper.
Dit intikkertje liet ik niet lopen.
"Dat zegt mijn vrouw ook altijd", antwoordde ik: "Klep dicht!"
We staken het Vrijthof oven naar de kerk, die in het kaartspel vaak staat afgebeeld op de Klaveren aas: de Servaasbasiliek. Een bijzonder mooie kerk.
De basiliek was onmiskenbaar Katholiek met zijn wierookgeur, heiligenbeelden en brandende kaarsen. Bij binnenkomst kregen wij van een non ook een kaarsje overhandigd.
Na geld gepind te hebben staken we aan de overzijde het Vrijthof over om in de Dominikanenkerk te komen. In deze Middeleeuwse kerk is tegenwoordig een boekhandel gevestigd. Zeer stijlvol en met eerbied voor de rijke historie van dit kerkgebouw.
Hier kochten we het boekje "Kikker in de kou" van Max Velthuijs.
Alleen deze tekening al maakt de aanschaf een juiste.
We wandelden naar 't Bassin, de oude binnenhaven, waar in de oude kelders net als in Utrecht kunstenaarsateliers en restaurantjes een plek vinden. Op weg hier naar toe kwamen we een wielrenner in de zeer herkenbare IJVL-kleding tegen. Het bleek een trainingsmaat van Ronald de Rooij, Erik van Kordelaar en Janus van Liempt te zijn.
Terug bij de fietsen reden we via Kanne naar Eijsden. Met het veerpont werden we de Maas overgezet. Het terras van "Aon 't Bat" was propvol.
Geen nood, om de hoek lag "La Meuse". Na een drankje op dat terras wandelden we samen door Eijsden in de schemering. Hierbij maakten we ook nog een wandeling door de tuin van Kasteel Eijsden.
Om 7 uur waren we terug bij het fameuze "La Meuse". Als het aantal gasten tekenend is voor de stand van onze economie, dan gaat het goed in Nederland. Alle tafels waren bezet. Het eten was dan ook heerlijk. Een aanrader. Het driegangenmenu ging er na een dag in zomerse temperaturen wel in, net als de Val Dieu blond.
Om 10 uur fietsten we in het donker naar Maastricht terug. De route ging gedeeltelijk over de Mergellandroute, maar dan wel tegen de richting in.
We hadden saampjes een verrukkelijke dag gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten