Flevonice

Na de verhuizing van een vriend vorige week mochten mijn vrouw en ik deze week helpen bij de verhuizing van een van onze kinderen. Dit hield in, dat we aardig wat spullen de trap op mochten tillen. Naast een aardige fietstocht in voor deze winter koude temperaturen leverde dit een gratis krachttraining op. Thuis gekomen sliep ik dan ook behoorlijk vast. Ik heb niet eens gemerkt, dat Ada in bed stapte.
Wat ik wel merkte was de wekker, die om 7 uur rinkelde, nadat ik gedroomd had, dat ik op bezoek ging in bij mijn ouders in mijn geboortehuis.

Ik stond op, trok mijn schaatskleren aan en na samen met mijn levenspartner ontbeten te hebben, fietste ik naar de Leidse IJshal, waar vandaan we net als vorig jaar met de G-schaatsers van de IJVL en "Voorwaarts" uit Katwijk naar Biddinghuizen af zouden reizen met de bus.

Na een reis van 5 kwartier kwamen we aan bij Flevonice.

Hier pakten we de rugzakken uit het bagageruim van de bus en wandelden naar de ingang toe, waar we een tas met lunchpakket, een toegangskaart met consumptiebon en handschoenen kregen. Samen met Kobus Turk, die kluunschaatsen had gehuurd om uit te proberen, liep in na de warme chocolademelk naar de rand van de 400-meterbaan, waar we op een bank onze Salomons al aantrokken met het idee om alvast een rondje van 3 kilometer te gaan schaatsen voor de officiële opening. Helaas werd ons dat verboden.

We benutten de tijd om ons in te schrijven voor de marathonclinic, die werd gegeven door Folkert, de voormalige trainer van onder andere de Time Out marathonploeg. Ik moet zeggen:"Dat deed hij zeer gedegen."

Met een ploeg van 8 man kregen we na iedere halve ronde een Time-Out, waarin hij ons stilstaand theorie en vooral praktijk van onderdelen van de schaatstechniek bijbracht. Zo had het idee, dat ik heel aardig overkwam, maar dat viel in de ogen van deze vakman toch wel tegen.

Intussen zag ik Jaap de Gorter met de sprinters Kevin en Youri diverse keren langskomen. Doordat wij gezamenlijk de opgegeven oefeningen afwerkte, gingen we op de 3-kilometerbaan niet echt hard. He ging immers om de techniek, waaronder de bijhaal en het dan in één vloeiende voorwaarts plaatsen. Alleen na de laatste opdracht ging het ineens erg lekker. We moesten op ontspanning gaan schaatsen. Doordat ik dacht, dat de trainer achter me aanreed, kachelde ik lekker door op het ijs van Flevonice. Bij de kruising bleek, dat er een andere schaatser in mijn kielzog reed....
Na op hem gewacht te hebben schaatste ik met Folkert naar mijn rugzak, waar ik hem als dank voor zijn inzet een exemplaar overhandigde van "Molen- en Merentocht".

Terwijl Kobus en ik op de houten bank lunchten, raakte ik in gesprek met een vrouw, die foto's stond te maken. Ze zag er zeer sportief uit.
"Hoeft u niet te schaatsen?", vroeg ik.
"Ik zou wel willen", kreeg ik als antwoord: "Ik mag echter niet, want ik ben aan mijn meniscus geopereerd."
"Dan heeft u vast tijd om te lezen", zei ik en gaf haar een exemplaar van "De Elfsteden toch gereden".

Als schrijver en als bibliothecaris kreeg ik het mooist denkbare compliment. Op deze zonnige dag ging de vrouw op de houten bank zitten en begon meteen in mijn boek te lezen!
Daar Kobus vertrokken was naar een shorttrack-clinic van Cees Juffermans, ging ik met het lunchpakket in mijn maag weer schaatsen. Na 2 rondjes van 3 kilometer zag ik Jaap, Kevin en Youri net de baan op komen. Ik nam de kop en met Kevin direct achter me schaatste ik lekker door met mijn natuurijsslag. En dat kon ook prima, want door de zon en de opstekende wind was de baan van zeer wisselende kwaliteit. Er waren stukken met goed glijdend ijs, maar ook stukken die matig of heel hobbelig waren. Dat was echt Sjaak Stuijt-ijs: je stuijterde er overheen!
Na 3 rondjes bleken Kevin en ik Jaap en Youri een rondje te hebben gelapt. Laatstgenoemde sprinten hield het voor gezien. Met Jaap reden we nog een drietal rondjes over het ijs, dat alles in zich had, wat natuurijs ook te bieden heeft. Om 2 uur moesten we helaas het ijs verlaten op deze schitterende winterdag.

Bij het verlaten kregen alle deelnemers een diploma van de KPN Junior Schaatsclub. Daar was ik uiteraard zeer blij mee. Het is al enige tijd geleden, dat deze zestiger zich junior mocht noemen....

Voordat we met de bus naar Leiden vertrokken, kocht ik nog wat flesjes Winterbier van "De Koperen Kat". Jos Drabbels was vorige week verhinderd om me te gaan naar "Rapalje", doordat hij zich geplaatst had voor het Nederlands Kampioenschap Masters in Hoorn. Hij heeft dus nog wat van me tegoed.
Onderwijl heeft IJVL-lid Kjeld Nuis in Seoul de tweede 1000 meter van het WK sprint gewonnen. In het eindklassement was het dan wel geen goud, maar op Flevonice hadden de G-schaatsers en hun begeleiders voor de volle 100% zeker een gouden dag.