Op vrijdag 18 januari 1963 won Reinier Paping de zwaarste Elfstedentocht aller tijden. In de felle kou en op erbarmelijk slecht ijs haalden alleen de allersterksten het felbegeerde Elfstedenkruis. Reinier Paping groeide door zijn overwinning uit tot de held van de Elfstedentocht. De naam Paping staat stevig gegrift in het collectieve geheugen van Nederland. Nog dagelijks ervaart Paping de impact van zijn Elfstedenoverwinning.
Veel is er ook al geschreven en uitgezocht over de Elfstedentocht van dat jaar, maar een geautoriseerde biografie van de winnaar was er nog niet. Dit is de eerste biografie van Reinier Paping. Auteur Mark Hilberts gaat op zoek naar het fascinerende verhaal van de sportman Paping en ontrafelt de mystiek van zijn heldenstatus.
Op 18 februari, de 85e verjaardag van Reinier Paping, werd het eerste exemplaar van het boek aan de hoofdpersoon overhandigd in het 1e Friesche schaatsmuseum in Hindeloopen. Tegelijkertijd werd een tentoonstelling over de Elfstedentocht van 1963 geopend, die daar tot 18 september is te bezichtigen.
Na zijn overwinning in de zwaarste Tocht der Tochten opende de winnaar een sportzaak in Zwolle. Ans van Dijk, die al jaren in de Leidse IJshal schaatst, kocht bij Paping haar eerste schaatsen: "Ik dacht, hij zal er wel verstand van hebben!"
Zelf heb ik het genoegen gehad om deze schaatslegende tweemaal te ontmoeten. Beide keren was het op Flevonice. De eerste keer was eind november 2008 bij de Elfurentocht. Behalve dat hij het startschot loste, bemande Paping ook nog een tijdje de stempelpost. Zo kunt u op onderstaand filmpje zien hoe deze eenvoudige toerschaatser een stempel kreeg van de winnaar van de Elfstedentocht!
De tweede keer was in februari 2011, toen tijdens de Nierstichting Elfstedentocht op Evert van Benthem na alle toen nog levende Elfstedenwinnaars aanwezig waren.
Het meest idiote was, dat ik op Flevoncie een rondje van 5 kilometer op kop gereden met alle schaatsende Elfstedenwinnaars achter me aan, die stuk voor stuk veel beter kunnen schaatsen dan deze diesel. Maar ja, kennelijk hadden zij een vooruitziende blik, want met het winnen van de 1000 rondjes van Leiden behoor ik inmiddels ook tot het niet al te uitgebreide lijstje van winnaars van een tocht over 200 kilometer schaatsen.
Adel verplicht....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten