Op www.weerwoord.be, een forum voor weeramateurs, dat ik in de wintermaanden veelvuldig raadpleeg, was de storm van vandaag al een week geleden aangekondigd. Ik was dan ook goed voorbereid.
Doordat we nog maar net in de wintertijd zitten, was ik vroeg wakker. Dat kwam mooi uit. Om half 8 had ik ontbeten. Het was nog droog en de stormkracht was nog lang niet op haar hoogst, al had het KNMI code Rood uit doen gaan.
Ik had verwacht, dat ik net als op 18 januari 2007, de nu voorlaatste zware storm, een krachtige zijwind zou hebben. Toen stond er windkracht 10 met windstoten, die daar nog eens bovenuit kwamen. Op die donderdag was ik met de "Krasse knarren" aan het schaatsen in de Leidse IJshal. De ijzeren platen op het dak begonnen te klepperen en op last van de brandweer werden we gesommeerd het ijs te verlaten. De training was wat korter, maar we hadden stof genoeg om in de kantine onder het genot van koffie en warme chocolademelk over te praten.
Op die januaridag ben ik 3 keer van de weg geblazen op de Kooltuinweg tussen de Tjalmaweg en het vliegveld. Nu mountainbike ik een paar keer per jaar, dus ik wist, dat je dan niet je stuur om moet gooien, maar rustig afremmen in de richting, waarheen je heen geblazen wordt. Behalve wat extra meters fietsen door het gras was er niks aan de hand.
Dis scenario had ik in gedachten, toen ik om half 8 op de fiets stapte. Maar dat viel alleszins mee.
Ik had de wind half in de rug, waar ik zij-tegen had verwacht. Ik schoot dus meer op, dan ik had gedacht en een ritje door het gras bleef achterwege. Om 8 uur was ik al op mijn werk, een uur vroeger dan normaal.
Buiten zwol de wind aan om rond het middaguur op zijn krachtigst te zijn.
Om half 4 zat ik weer op de fiets en wat bij een flinke storm wel eens vaker gebeurt: de wind wil na de storm nog wel eens uit een andere hoek waaien dan aan het begin ervan. Zodoende had ik op weg naar huis de wind weer half in de rug. Soms valt het mee....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten