Hier stelt het kwakkelweer nog niets voor. Op een enkel plekje met een vliesje ijs na is er weinig zichtbaar bewijs, dat we midden in de winter zitten. Hoewel: op weg naar mijn werk kreeg ik op de Cantineweg een bui te verwerken met binnen 1 kilometer fietsen hagel, regen en natte sneeuw. Veel meer smaken hebben we niet!
Op de Hoofdbibliotheek had Die weisse Rose het bovenstaande affiche opgehangen ter gelegenheid van de verjaardag van ex-koningin Beatrix.
Nu staat de bibliotheek als organisatie natuurlijk pal voor de vrijheid van meningsuiting. Desondanks heb ik, ook al is de Oranjevereniging van Katwijk aan Zee de grootste van Nederland, dit huldeblijk aan het adres van onze voormalige vorstin weggehaald. Het was namelijk op de voordeur van de bibliotheek gehangen, een plek, die wij hoe dan ook vrij willen houden. Anders is het hek van de Dam.
Dit valt dus absoluut niet onder de censuur. Het feit dat ik het affiche op dit blog publiceer spreekt wat dat aangaat boekdelen.
Op weg naar huis zag ik een zeer dreigend wolkendek in de verte hangen. De wolken trokken evenwijdig aan mijn fietsrichting weg, terwijl ik onder een waterig zonnetje mijn weg naar Leiden vervolgde. Thuis gekomen hees ik me in mijn sportkleding. Ik zou met Hans Boers gaan lopen.
Vanaf station Voorschoten liepen we naar de Horstlaan, waar we de achteringang van "De Horsten" namen. Terwijl we door dit prachtige kroondomein liepen, hoorden we een helicopter laag over komen vliegen. Volgens mij een ietwat overdreven manier van kaartcontrole.
Hans hield het er op, dat de koning met zijn gezin per helicopter opgehaald werd om naar zijn jarige moeder op Drakesteyn te vliegen.
Van ons hoefde die grote ventilator boven ons hoofd niet: het was al fris genoeg. We liepen ons rondje "Horsten" rustig uit. Vanaf station Voorschoten fietste ik nog even naar mijn schoonouders, waarvandaan ik met Ada huiswaarts reed.
Na de stamppot boerenkool van onze eigen volkstuin hees ik me weer in mijn sportkleding. Ik mocht beginnen aan het derde onderdeel van deze Koninklijke wintertriatlon: schaatsen. In de Leidse IJshal had ik voor de tweede zaterdagavond op rij beurt als trainer voor de G-schaatsers. Ik borduurde gedeeltelijk voort op de natuurijstraining van vorige week, maar had er meer technische oefeningen in verwerkt met als extraatje een klein blokje krachttraining: in tweetallen je partner een rondje van 200 meter trekken. Na dit rondje wisselden de duo's van plaats en nam de dan voorste de andere schaatser op sleeptouw.
Na een afzakkertje onder het mom van "evaluatie" fietste ik om kwart voor 11 naar huis. Daar wachtte me een onaangename verrassing. Na 36 kilometer fietsen, 8 kilometer hardlopen en 12 schaatsen werd ik bij de wedstrijdjury geroepen. Om 8 uur 's ochtends was ik al op de fiets gestapt om bij de bakker brood te kopen, om 11 uur 's avonds zette ik mijn fiets pas in de schuur.
De wedstrijdjury van de Koninklijke wintertriatlon was onverbiddelijk. Ik werd niet in de uitslag opgenomen wegens tijdsoverschrijding....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten