woensdag 21 juli 2010

Shine on you crazy diamond


Het gebeurt niet iedere dag, dat één van de allermooiste popliederen, "Shine on you crazy diamond" van Pink Floyd, tijdens een uitvaartdienst gedraaid wordt. Toch gebeurde dit in de Dorpskerk in Katwijk aan den Rijn, waar afscheid werd genomen van Frans van den Berg, de man van mijn collega Atie. De tekst is trouwens zeer toepasselijk:
"Nobody knows where you are,
how near or how far,
shine on you crazy diamond".

Het was een zeer indrukwekkende uitvaart, waarin de muziek, DE passie van Frans van den Berg, als een rode draad doorheen liep. Zoon Arno droeg het gedicht "Vader op zoon" van Jules Deelder voor, terwijl zijn broer Remco met vier vrienden een zestal prachtige popnummers speelde, waaronder "Wish you were here" van Pink Floyd

en "Nothing else matters" van Metallica.

Met een beamer werden tijdens dit muzikale eerbetoon foto's van Frans vertoond. De technische hulpmiddelen, waarmee Frans tijdens zijn leven zeer veel mensen heeft geholpen om de muziek beter te laten klinken, zowel in de studio als tijdens live-optredens, werden nu benut om dit afscheid zeer indrukwekkend te maken.
Het levensmotto van Frans was vervat in het lied "Music" van John Miles:
"Music was my first love
And it will be my last
Music of the future
And music of the past

To live without my music
Would be impossible to do
In this world of troubles
My music pulls me through".

Doordat zijn gezondheid hem de laatste 10 jaar steeds meer in de steek liet, waren de laatste zinnen goed getroffen. Muziek was, naast zijn gezin, in die tijd zeker een steun voor hem.

Voordat Frans in besloten kring zou worden gecremeerd, mochten we een rode of witte roos op de sobere kist leggen. Als jongen van Rotterdam-Zuid was Feyenoord zijn leven lang zijn club. Daar ik in de Witte Rozenstraat gewoond had, koos ik uiteraard voor een witte roos.
In een hopelijk zeer verre toekomst hoop ik ook op deze muzikale wijze van familie en vrienden afscheid te kunnen nemen.
's Middags stond ik gewoon in de uitlening op de Hoofdbibliotheek, waarna ik naar huis fietste om 's avonds weer present te zijn op het strand van Katwijk. Het was nog steeds zeer warm, dus het droogtrainingsgroepje van 6 IJVL-leden was van plan om het rustig aan te doen.
We deden de slalomloop om daarna op weg naar Noordwijk een duinopgang te beklimmen. Paul Verkerk deed dit verrassend goed, terwijl dit toch zijn eerste droogtraining was. Naast het lopen deden we allerlei oefeningen, zoals Steigerungen, opdrukken, statisch zitten en, het zal de hitte wel geweest zijn: we renden nog 2 keer een duinopgang op! Bij de derde voelde je je bovenbenen "vol lopen".
Om 9 uur namen we een frisse duik in de Noordzee. Paul Verkerk bleek een uitstekende zwemmer te zijn, dus we kunnen onze revanche gaan halen bij de Wassenaarse zwemloop in augustus.De heerlijke zomeravond werd besloten op het terras van 't Wantveld. Op deze zwoele zomeravond smaakte het witbier uitmuntend, terwijl wij genoten van de de ondergaande zon.

dinsdag 13 juli 2010

Gedroomde winnaar

Ieder groot sporttoernooi kent een gedroomde winnaar. Veelal is dit iemand, die vaak net buiten de prijzen viel, de zogenaamde "eeuwige tweede". Ook kan deze persoon de gedroomde winnaar zijn door een sympathiek karakter, briljant spel met ragfijne subtiliteiten of heeft deze persoon iets heel bijzonders.
Welnu, wij deden bij het Wereldkampioenschap voetbal voor het eerst aan een heuse voetbalpool op ons werk, waaraan 12 personen meededen. Hierbij gold ik als gedroomde winnaar. Uiteraard kon ik niet doorgaan voor eeuwige tweede en over de middelste eigenschappen is het niet aan mij om de over te oordelen. Alleen schijnt iedereen het er over eens te zijn, dat ik iets heel bijzonders heb.

En dit keer ben ik het daar volledig mee eens. In het Bijbelvaste Katwijk is het verhaal van Jozef als droomuitlegger overbekend. Nu hoefde ik geen orakel echter te raadplegen. Ik had een paar weken voor het begin van het WK in Zuid-Afrika gedroomd, dat Nederland in de finale zou verliezen, dus uitgaande van deze voorkennis vulde ik het schema met alle wedstrijden in. Alleen Aafke van Duijn was zo verstandig om dezelfde finalisten en kampioen te voorspellen.
In het begin zat ik in de onderste regionen. Ik had veel winnende ploegen goed geraden, maar bijna nooit met de goede uitslag. Deze wedstrijden leverde 1 punt op, terwijl een goede uitslag 3 punten opleverde. Dat zet dus geen zoden aan de dijk.
Na de poulefase begon de teller voor mij pas te lopen. Het mooiste moment kwam, toen ik Irene van der Plas inhaalde, die nog een tijdje koploper was, terwijl ik in de lagere regionen bivakkeerde.
16-Juni
Irene 13
Piet 12
Evelien 11
Aafke 10
Bernadet 8
Anneke 7
Monique 6
Bert 6
Walter 6
Joke 6
Loes 6
Nelina 5
Ik was het weekeinde daarvoor naar de proloog van de Tour de France geweest en had een geel t-shirt gekocht.
"Kijk, Irene", zei ik: "Ik heb de gele trui!"
"Mijn kamer uit!" was het antwoord.
Na de halve finales stond ik alleen op kop en eigenlijk had ik al gewonnen, maar de spanning kwam nog even terug, toen bleek, dat degene, die de wereldkampioen goed geraden had, 5 bonuspunten kreeg. Als Nederland wereldkampioen in de reguliere speeltijd werd, zou Walter de Gouw me nog in halen. Maar dat zou ik dan geen enkel probleem vinden. Een echte win-win-situatie!
Het liep echter precies, zoals in mijn droom.
11 juli
Bert 112 WINNAAR!
Aafke 109
Evelien 103
Walter 101
Loes 92
Irene 86
Nelina 87
Anneke 83
Piet 83
Joke 81
Monique 74
Bernadet 71

En na alle oranjegekte in het weekeinde leek het wel, of oranje op maandag een taboe-kleur was. Maar als gedroomde winnaar van de voetbalpool, ging ik natuurlijk toepasselijk gekleed naar mijn werk.


Tot het Europees kampioenschap van 2012 kan ik genieten van deze triomftocht vanuit de lagere regionen.

Ik sluit niet uit, dat ik heel af en toe dit bij bepaalde personen onder de aandacht zal brengen.
En intussen droom ik rustig verder....