vrijdag 28 november 2014

De Koploper

Deze week ontving ik dit mailtje:
Hi!
Heb je al een cadeautje voor een hardloper? Hou je zelf van goede fictie? Ren dan nu naar de boekhandel, want "De Koploper" is verschenen. De mooiste hardloopverhalen uit de literatuur. Verhalen over vriendschap & bedrog, humor en humeur.
Ik maak maar even schaamteloos reclame voor mijn boek. "De koploper" is uitgegeven door Nieuw Amsterdam. In de bijlage vind je een plaatje van het boek.

Hartelijke groet,
Max

Welnu, als bibliothecaris ben ik natuurlijk nooit te beroerd om wat aan boekpromotie te doen. Dit geldt al helemaal voor sportboeken. Dus in de week voor Sinterklaas ben ik best bereid om extra aandacht te schenken aan deze bloemlezing van deze schaatser.

Max Dohle is schrijver en bloemlezer. Eerder stelde hij "IJsvrij", "Op het ijs", "De wereld gaat op schaatsen" en "De werper uit het graan" samen. Ook voerde hij de redactie over "De blokjeslegger van Turijn" en was hij initiatiefnemer van literair tijdschrift "Zwart IJs".

Verder schreef hij "Het verwoeste leven van Foekje Dillema", over de rivaliteit tussen sprintkampioene Fanny Blankers-Koen en haar Friese uitdaagster Dillema.
Iedere hardloper kan de komende week "De Koploper" op het verlanglijstje van Sinterklaas zetten.

dinsdag 25 november 2014

Cultureel erfgoed

Vanmorgen reden we met een peloton van 20 "Krasse knarren" de gebruikelijke piramide over 125 rondjes in de Leidse IJshal. Het was een frisse ochtend met prachtige winterluchten, toen ik naar de Vondellaan fietste, al waren de luchten niet zo mooi als deze van www.weerwoord.be geplukte foto's van Sytze op Terschelling.


Wim van Huis voelde zich helemaal thuis bij de piramide. Hij was dan ook op vakantie geweest naar Egypte.
Mijn techniek liep het stukken beter dan dan donderdag, toen ik gewoon de kracht niet had om druk op te bouwen. Nu lukte dat wel. Het rechte eind ging weer in 4 slagen. En dat is hard nodig, want op zondag 14 december staan de 1000 rondjes van Leiden op het programma.
Met het oog op deze zeer Alternatieve Elfstedentocht nam ik het blok van de 25 rondjes in mijn eentje voor mijn rekening. De komende 2 weken zal ik dit telkens doen. De kunst om 5 kilometer vlak te rijden moet je beheersen, wil je een vlakke 200 kilometer kunnen schaatsen.
Na afloop gingen we met een man of 12 naar de kantine, waar ik, geheel naar waarheid tegen Wim van Huis kon zeggen: "Wim, als je jou zo ziet zitten, dan zou je niet zeggen, dat daar een stuk cultureel erfgoed zit. Maar toch is het zo blijkens dit krantenartikel."

En inderdaad, Zoeterwoude prijkt met "The Shoes" op de landkaart in de Bosatlas van het Culturele Erfgoed.

Maar de kunst in nu om Wim en de tweeling Henk en Jan Versteegen op de kaart te houden. Vorig jaar stond deze popgroep met nog maar slechts 1 nummer in de Top 2000: "Osaka".

"Na Na Na" viel buiten de boot.

Komende week moeten we dus massaal deze nummers de Top 2000 weer in stemmen. En als we daar dan toch mee bezig zijn, neem dan bij de 5 nummers vrije keuze "The hour comes nigh" en "Adios Corazon" mee, in mijn ogen de mooiste nummers van deze Zoeterwoudse groep.

En luister eens naar het zingen van Theo van Es op "Adios Corazon".

Daar kan Freddy Mercury van "Queen" met "Bohemian Rhapsody" toch niet aan tippen....

Dus doe uw burgerplicht en hou ONS culturele erfgoed in de Top 2000!

woensdag 19 november 2014

Abdelkader Benali


Vanavond is de bekende auteur Abdelkader Benali in de bibliotheek in Katwijk. Hij bespreekt dan het boek "Een vlucht regenwulpen" van Maarten 't Hart.

Normaal gesproken was ik daar naar toe gegaan, want behalve een goede schrijver is Benali, die in 1996 met zijn debuutroman "Bruiloft aan zee" doorbrak, ook een verdienstelijk hardloper.

Dit tweede fietsritje naar Katwijk heb ik vandaag geschrapt, omdat ik na 3 dagen ziekte een gewone werkdag van 8 uur wel genoeg vond. Morgenochtend wil ik weer meeschaatsen met de "Krasse knarren" in de Leidse IJshal en ik heb toch nog wat meer rust nodig. Soms moet je kiezen in het leven.
Zo mis ik het verhaal van de auteur van "De zandloper".

Deze in Marokko geboren schrijver heeft een behoorlijk goed persoonlijk record op de marathon: 2.52.19. Mijn p.r. ligt een uur hoger! Zijn marathonervaringen heeft hij verwerkt in "Marathonloper".

Zijn meest recente sportboek is "De 7 van Nijmegen", waarin de Zevenheuvelenloop, die ik afgelopen zondag zo smartelijk moest missen, centraal staat.

Deze sportieve schrijver had ik graag ontmoet. Maar voor mij zijn de 1000 rondjes van Leiden op zondag 14 december toch een stuk belangrijker, want stel je eens voor, dat de man met het baanrecord van 1150 rondjes er afgereden wordt door Willem-Alexander van Buren.....

zondag 9 november 2014

De som van misverstanden

Je kunt dit met een gerust hart 't jaar van Maarten 't Hart noemen.

Na de enorme belangstelling, die hij kreeg met de televisieserie over zijn volkstuin, staat hij momenteel volop in de schijnwerpers, doordat "Een vlucht regenwulpen" momenteel centraal staat bij Nederland leest.

Geheel onbedoeld droeg ik mijn steentje bij aan 't Maarten 't Hartjaar. En dan vooral met de verwijzing naar zijn boek "De som van misverstanden".

De rest van de commissie Opleidingen van de IJVL ging akkoord met mijn voorstel om de praktijkavonden te houden op het gezamenlijke uur van de G-schaatsers van Leiden en Katwijk. Dat is namelijk rustiger dan het gezamenlijke trainingsuur van IJsclub "Voorwaarts" en de IJVL het uur ervoor.
Teneinde misverstanden te voorkomen, stuurde ik een mailtje naar Gerard van Tol, de coördinator van het G-schaatsen, met het verzoek, of hij de G-schaatsers in wilde lichten, alsmede Katwijk op de hoogte stellen van de komst van de SIC-cursisten.

Maar u raadt het al: Gerard heeft het mailtje nooit gelezen. Het mailtje is keurig verzonden naar zijn oude emailadres. De G-schaatsers waren zodoende niet op de hoogte van onze komst. En dat kregen we te horen ook.
Vooral Kevin en Joeri, de twee snelste schaatsers, mopperden de hele les.
"Welke idioot heeft dit verzonnen?"
Geheel naar waarheid biechtte ik op: "Ik!"

Toen werd het even stil. Dat bood mij de kans om uit te leggen, waardoor ik tot dit voorstel gekomen was.
Maar in de eerste plaats was ik gekomen om hen een goede training te geven met het oog op de Special Olympics op 29 november. En tussen de klaagzangen door lukte dat naar mijn idee behoorlijk goed. De glijstart, de bijhaal, de zijwaartse afzet, de Steigerung en de gewone start kwamen aan bod, maar de oefening, die het beste slaagde was starten bij de boarding, waarbij ik met een arm de hoogte van de boarding aangaf.
"Hier mag je niet boven komen!", gaf ik als opdracht mee. En als trainer kon ik volop genieten. Aan de overzijde van de baan zag je alleen aan de armzwaai, waar "mijn" G-schaatsers reden.
Ondertussen zag ik met enige regelmaat de SIC-cursisten langskomen. Iedere deelnemer had een andere oefening voorbereid, zodat ik een staalkaart aan oefenstof zag passeren. Ook hiervan kon ik genieten. We zijn immers allemaal bezig om te leren, hoe we anderen beter kunnen laten schaatsen.
Kennelijk was dit bij mij ook gelukt, want zowel Kevin als Joeri kwamen me bedanken voor de leuke les. Ondertussen waren Bert Staal en Gerard Driessen in gesprek met de coördinator van het G-schaatsen in Katwijk. Zij verzocht ons om volgende week niet op het uur van de G-schaatsers de SIC-cursus te beëindigen. Het verzoek was in dusdanige bewoordingen geformuleerd, dat het niet tot misverstanden kon leiden.

In de kantine van de Leidse IJshal werden de oefeningen van de cursisten geëvalueerd. Tevens werd besloten om de laatste cursusavond volgende week te vervroegen naar 7 uur 's avonds.
Het thema is dan foutenanalyse. Wat is de meest beperkende factor bij een schaatser? En welke aanwijzingen en oefeningen zou je als trainer geven om deze beperkende factor in de schaatstechniek op te heffen?
In het mailtje aan alle SIC-cursisten, inclusief degenen, die gisteren verhinderd waren, stuurde ik dit filmpje mee met de vraag "Bij welke verbetering gaat de schaatser er het meest op vooruit?"

Eén antwoord leidde in ieder geval niet tot welke vorm van misverstanden dan ook: "Geen idee waar ik dan zou moeten beginnen...."

vrijdag 7 november 2014

De nieuwe Pink Floyd

In de jaren '70 was het iets, waar je naar uitkeek: de nieuwe Pink Floyd. Je zorgde dan, dat je genoeg zakgeld bij elkaar gespaard had om de lp van deze psychedelische en symfonische rockgroep te kunnen kopen.

In "De Hobbit" in Nieuw-Vennep luisterden we graag naar deze fantastische muzikanten, die grensverleggend waren. Ook keken we daar naar films zoals "Pink Floyd Live at Pompeii".

Nadat Roger Waters, die de meeste composities voor zijn rekening nam, Pink Floyd verlaten had in 1985, duurde het na "A Momentary Lapse of Reason" nog 7 jaar voor "The Division Bell" verscheen.

Na 1994 verschenen er met enige regelmaat solo-projecten van de diverse groepsleden, al dan niet met andere grote namen uit de popmuziek.

Na het overlijden van toetsenist Rick Wright in 2008 had ik nooit verwacht, dat er nog werk van Pink Floyd uit zou komen, tot ik een paar weken geleden een bericht op internet las over "The Endless River".

Vanmorgen belde ik vanaf mijn werk naar "Plato" in Leiden of ze een exemplaar voor mij apart wilden leggen.
"Dat was niet nodig", kreeg ik te horen: "We hebben genoeg voorraad ingeslagen".
Om kwart voor 2 fietste ik naar het centrum van Leiden, waar ik een exemplaar van "The Endless River" kocht. Klaarblijkelijk was ik niet de enige, die op dat idee gekomen was, want nog voor de verkoop begonnen was, was de laatste Pink Floyd al meteen goud.

Thuis gekomen kon ik maar gedeeltelijk genieten van mijn nieuwste aankoop, want ik moest me omkleden omdat ik naar de Leidse IJshal moest om 2 uur les te geven aan kinderen.
Het waren voor mijn doen serieuze lessen met de nadruk op de zijwaartse afzet. Bij de buitenschoolse sport schoof ik 1 jongen door naar een trainingsgroep op de buitenbaan. Hij reed in betrekkelijk korte tijd 15 rondjes op de buitenbaan, waar de langzaamsten 3 rondjes reden. Het zegt iets over het niveauverschil, waarmee je als trainer soms te maken krijgt.
Bij het lesuur van de IJVL had was een jongen, die ineens doorhad, hoe hij pootje over moest doen. Hij kon er geen genoeg van krijgen. Voor de groep beginnende schaatsers is dit zeer snel: na 6 lessen!
Wat ook snel was, was mijn fietstocht naar huis. Eindelijk kon ik de prachtige cd "The Endless River" helemaal draaien. Een cd, die ik iedereen kan aanbevelen.

En nu maar hopen, dat we komende winter eindeloos over rivieren kunnen schaatsen!

zondag 2 november 2014

Een vlucht regenwulpen


Gisteren beleefde Nederland de warmste novemberdag, die ooit is gemeten.

Iedereen genoot van het prachtige weer. Iedereen? Nou, niet helemaal. Er waren ook mensen, die moesten werken, zoals deze bibliothecaris. Nu was het voor de bibliotheek in Katwijk een dag, die verliep, zoals ik het met 35 jaar ervaring uit kon tekenen. 's Ochtends zou het druk worden, daar Nederland leest zou beginnen, 's middags zou het stil zijn vanwege de beladen derby Quick Boys-Katwijk, zeg maar een Ajax-Feyenoord op dorpsniveau.
Om 10 uur stonden de klanten in het zonnetje al te wachten tot de deuren open gingen. Klanten konden op vertoon van hun bibliotheekpas een gratis exemplaar krijgen van "Een vlucht regenwulpen" van Maarten 't Hart.

Deze roman uit 1978 bevat diverse autobiografische elementen.

"Een vlucht regenwulpen" is in 1981 verfilmd.

De mooiste herinnering aan deze roman van Maarten 't Hart komt van een collega uit Katwijk. We waren nog niet zo lang geautomatiseerd begin jaren '90 en er kwam een leerling van een school naar de balie met de mededeling: "Ik kan een vlucht regenwurmen niet vinden!"
Om half 1 hoorden we plotseling een paar forse knallen. Volgens mij is het nog lang geen Oud en Nieuw, maar het vuurwerk was er al wel. In een stoet van een paar honderd man liepen supporters langs de bibliotheek naar het veld van Quick Boys voor het spektakelstuk van de dag, die uiteindelijk door Katwijk zou worden gewonnen.

Het was op Nieuw-Zuid een stuk drukker dan in de bibliotheek.
Toen ik om kwart over 4 op de fiets stapte, was het een stuk frisser dan ik had verwacht. Door zeedamp was het behoorlijk afgekoeld. 's Ochtends was het ook nog vrij fris, toen ik op Katwijk aan fietste. Zodoende had ik weinig meegekregen van de warmste novemberdag ooit.