Schaatskoorts en sneeuwval

Afgelopen week was de schaatskoorts in Nederland al behoorlijk opgelopen. Terecht, want het en der in ons lage landje konden de ijzers ondergebonden worden om op ondiepe plassen te gaan schaatsen. In onze omgeving lukte dat door de dinsdagmiddag ingezette dooi helaas niet. Achteraf had ik natuurlijk naar een van de plekken moeten reizen, waar het wel kon, maar ja, voor wijsheid achteraf koop je niet zo veel.

Maar ik was niet de enige, die met schaatskoorts rondliep. Dat kon ik netjes aflezen aan het raadplegen van mijn blog. De pieken in bovenstaande grafiek vallen samen met de natuurijsperiodes in januari.

Dat is ook mooi af te lezen in de enorme pieken in februari 2012 en januari 2013. Als er natuurijs is, weten zeer veel schaatsers www.bertbreed.blogspot.nl te vinden.

De kou is in anderhalve dag tijd behoorlijk ver verdreven. Hoe anders is het aan de overzijde van de Atlantische Oceaan, waar in een dag tijd recordhoeveelheden sneeuw zijn gevallen.

Doe je nietsvermoedend de deur van je garage open....

De sneeuwpop krijgt er een geduchte concurrent bij.

Maar het allerleukste is toch dit filmpje uit New York, dat ter hoogte van Madrid en Rome ligt.

David Bowie

Vlak voordat ik naar mijn werk vertrok, hoorde ik op de radio, dat multitalent David Bowie op 69-jarige leeftijd was overleden.


Het meest is dit genie bekend als zanger en muzikant.

Het meest bijzondere aan Bowie was, dat hij zichzelf en zijn muziek constant wist te vernieuwen.


De rebelse kant van hem mocht ik wel.

Daarnaast was hij ook nog eens een begenadigd acteur.

Het muzikale hoogtepunt was de lp "The rise and fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars".

Gisteren is David Bowie aan zijn "Space Oddity" begonnen.

Publieke werken

Gisterenavond zijn we met zijn negenen naar de film "Publieke werken" geweest in "CineMeerse" in Hoofddorp. Voorafgaand aan de verfilming van het gelijknamige boek van Thomas Rosenboom gingen we met zijn zevenen eten bij "Plein 14".

Bas Warnink had het ondanks onze inbreng goed weten te regelen, zodat we om 5 uur aan de jus d'orange, witte wijn en bier zaten, terwijl mijn Hoofddorpse collega de bibliotheek in het Cultuurgebouw aan het afsluiten was. Het grote voordeel was wel, dat ik hem kon tippen om Tank 7 te proberen. Voor wat het eten betreft hoefden we niet te twijfelen: 6 van de 7 gasten namen Menu del Mar, een soort tapasschotel met allerlei vissoorten. Een prima keuze.

Dat ging ook op voor de film. De film begon behoorlijk heftig met een verkrachtingsscene. Desondanks zaten we niet bij de film "Publieke vrouwen". Maar daar ging de film niet over. Het draaide om een Amsterdamse vioolbouwer, die moest wijken voor de bouw van het Victoriahotel.

Daarnaast speelde ook de enorme armoede op het Drentse platteland een grote rol, waar de landarbeiders nog in plaggenhutten woonden. Pure armoede dus. En het erge van dit alles is de enorme kloof tussen arm en rijk. De rijken kunnen zich alles veroorloven, terwijl de armen heel weinig rechten hebben. Veel arbeiders zijn dagloners: "Voor jou 100 anderen." Wat dat aangaat is Nederland met zijn inmiddels structureel hoge werkloosheid als kampioen flexwerken hard op de weg terug naar de negentiende eeuw. Wat dat aangaat is "Publieke werken" hoogst actueel.

Het is altijd goed, als een film je aan het nadenken zet. En dat doet deze filmhuisfilm. In ieder geval zal ik nooit meer gedachteloos voorbijlopen aan het "Victoria Hotel".

De zilveren schaatsen

Vanmiddag heb ik Ada's schaatsen geslepen. Het zijn mijn oude schaatsen, die ik in januari 1991 gekocht heb bij Grimbergen in Rijnsburg. Vanaf de bibliotheek in Katwijk aan den Rijn, waar ik toen filiaalhoofd was, fietste ik toen naar de fietsenwinkel toe. De tocht ging van de Fresiastraat naar de Freesiastraat.

In die tijd was Jolanda Grimbergen Nederlands kampioene allround en deed ze mee aan het Europees kampioenschap in Sarajevo, niet lang voordat de burgeroorlog in Joegoslavië uitbrak en de thuisbasis van de Olympische Winterspelen van 1984 deels in puin werd geschoten.

Bij Grim Sport werd ik geholpen door Petra Grimbergen, die later furore zou maken als marathonschaatsster.

Het is dus 25 jaar geleden, dat ik die Viking Mid-schaatsen kocht. Er is dus sprake van zilveren schaatsen.

Maar voor mezelf waren het binnen een maand gouden schaatsen. Een maand na aankoop reed ik er al mee op natuurijs en op de verjaardag van mijn schoonvader reed ik voor het eerst een toertocht van 200 kilometer door 4 keer achter elkaar de Molen- en Merentocht vanuit Hoogmade te schaatsen.