Laatste zaterdag in KadR

Vanmorgen was mijn laatste uitleendienst in de bibliotheek van Katwijk aan den Rijn. De meest energiezuinige bibliotheek van Nederland sluit op Oudejaarsdag definitief haar deuren.

Het was een weemoedige zaterdagmorgen. Het was lekker loperig in het filiaal, dat in onze bibliotheek de afkorting KadR had meegekregen. Er waren veel bekende gezichten onder de klanten, die op deze zonnige zaterdag naar Fresiastraat 20 waren toegekomen.
Sommige klanten ken ik dan ook al bijna 29 jaar. Komend jaar kan ik trouwens zeggen, dat ik mijn halve leven bij de Katwijkse bibliotheek werk. Daarvan ben ik ruim 20 jaar filiaalhoofd geweest van KadR.
Ik ben begonnen bij de bibliotheek in Katwijk op 1 februari 1985. Een bijzondere dag. Op diezelfde dag verhuisden we van Witte Rozenstraat 58a naar Dahliastraat 14a. Maar het was ook dag, dat de winter voor de tweede keer inviel, na een flinke vorstperiode in de eerste helft van januari. Mijn moeder vierde haar 73e verjaardag. Ik wilde 's avonds naar Nieuw-Vennep met de trein, maar helaas, de treinen reden niet. De NS houdt de traditie in ieder geval in ere....

Het was het begin van de fameuze vorstperiode, die zou leiden tot de eerste Elfstedentocht in 22 jaar. Heel even heb ik met de gedachte gespeeld om me in te schrijven, maar daar 1985 een jaar was met een enorm hoge werkloosheid en de banen in de bibliotheek niet bepaald voor het oprapen lagen, wilde ik het risico niet lopen. Ik was in die tijd kostwinner en zat nog in mijn proefperiode. Ik gaf uiteraard mijn gezin de voorrang.

Maar ik zal heel eerlijk zijn: ik keek met pijn in mijn hart naar deze beelden, ook al wist ik diep in mijn hart, dat ik met 75 km schaatsen bij de Molentocht als langste afstand nog niets te zoeken had in Fryslân.

De Tachtigers

De Tachtigers zijn een begrip in de Nederlandse literatuur. Rond 1880 vernieuwden zij de roman- en de dichtkunst grondig. Het is enigszins te vergelijken met de manier, waarop de popmuziek in de jaren '60 afrekende met oude vormen en totaal nieuwe wegen in sloeg.

Vandaag hadden wij op een andere manier met de Tachtigers te maken. Ada's moeder bereikte deze mijlpaal en daar haar vader dat al een aantal jaren geleden gedaan had, kunnen wij vanaf nu in familiekring ook spreken over de Tachtigers.
Vanmiddag fietsten wij tegen de harde wind in naar het ouderlijk huis om er met alle kinderen en bijna alle kleinkinderen een gezellige middag van te maken.
Verder was het een rustdag. Alleen de schaatsen moesten hoognodig geslepen worden.

Na de 1000 rondjes van Leiden kon ik me veroorloven om de ijzers een week te laten liggen. Dat is het grote voordeel van kluunschaatsen: als je reserve-ijzers hebt, kun je daarop schaatsen. Dat deed ik deze week dan ook in de Leidse IJshal.
Maar goed, morgenochtend mag ik weer schaatsles geven aan kinderen, dus dan kun je niet met botte ijzers aankomen. Je moet immers het goede voorbeeld geven.
Er moest dus flink geslepen worden. En daar komen de Tachtigers weer om de hoek kijken. Ook zij moesten scherp zijn!

Een sprookje

Er was eens, niet zo lang geleden,
een bibliotheek in Poesdorp aan Zee,
de klanten waren zeer tevreden
en ook het personeel was er tevree.
Nu woonde in Poesdorp Schraalhans
en deze schriep, die greep zijn kans,
want dankzij deze bezuinigingskampioen
moest de bieb het met twee ton minder doen.
Een filiaal moest erdoor worden gesloten
en het personeel moet harder aanpoten,
want één detail was Schraalhans vergeten:
hij had de bibliotheek ooit laten weten,
dat ze een nieuw gebouw zouden zitten,
waar men efficiënt zou kunnen werken.
Dat gebouw kan de bieb nog niet bezitten,
maar de bezuiniging wel goed merken,
want die gingen uiteraard wel door.
Zo gaat vandaag veel ervaring teloor.
Het is anderhalve eeuw, waarover we praten,
hetgeen leidde tot zeer veel roostergaten.
Met kunst- en vliegwerk zijn de gaten gedicht,
maar is de nieuwbouw nog ver uit het zicht.
Een drietal personeelsleden ging al dit jaar
en nu staan er zowaar acht collega’s klaar
om de bieb met het nieuwe jaar te verlaten.
Dat wordt dan flink sjouwen, want we laten
hen niet zonder de traditionele manden gaan
naar een leven zonder bibliotheekbaan.
Deze sprookjesfiguur is het schrijven niet moe
en hij voegt daar ook nog wat leeswerk aan toe,
want op papier en ijs is hij zeer nijver,
jullie eigen schaatsende schrijver.
Dus zie, het verrassingseffect is heel goed
bij het toveren van boeken uit de hoge hoed.

Rooster

Op intranet verscheen vorige week dit bericht van onze directrice naar aanleiding van een vergadering met de onderhoudsmedewerkers: "Bij sluitingstijd worden de publieke toiletten gecontroleerd en of jullie dan de toiletten standaard even willen doortrekken."

Nu wil het toeval, dat ik die week van de Goedheiligman een Fokke en Sukke-kwartet had gekregen. Ik moest onbedaarlijk lachen om deze kwartetkaart.

U ziet het, zelfs in zijn vrije tijd is deze roostermaker met roosterzaken bezig!

De loteling

De Vlaamse schrijver Hendrik Conscience is vooral bekend geworden door zijn epos "De Leeuw van Vlaanderen", waarin een samengeraapt legertje van Vlaamse boeren en burgers het veel sterker geachte Franse leger een gevoelige nederlaag toebracht bij de Gulden Sporenslag.

Veel van de romans van Conscience zijn in de vergetelheid geraakt. De novelle "De loteling" vormt hier een uitzondering op.
"De Loteling", gepubliceerd in 1850, beschrijft het relaas van Jan Braems, een arme en naïeve boerenzoon, die in ruil voor een smak geld de legerdienst van een rijkeluiszoon gaat vervullen. Door de miserabele omstandigheden in het leger wordt Jan blind, maar zijn vriendin Trien laat hem niet vallen.
In de jaren '70 is het boek ook verfilmd.

En daar het een rechtenvrij boek betreft, is het ook als E-book te lezen.

Door de associatie van loting en loteling speelde de boektitel de hele dag door mijn hoofd. Want het zal u niet ontgaan zijn, dat gisteren de loting voor het Wereldkampioenschap voetballen in Brazilië plaats vond, met een voor Oranje wel heel bijzondere openingswedstrijd: Nederland-Spanje.
Maar ook in Huize Breed was het met Ana uit het wonderschone Asturias natuurlijk meteen raak.
Nu had ik in 2010 gedroomd, dat Nederland de finale van Spanje zou verliezen. Op mijn werk en bij mijn vrienden won ik zo de voetbalpool. Slapend rijk worden heet zoiets.

Nu had ik de afgelopen zomer weer zo'n droom. Dit keer versloeg Nederland Spanje, ik meen met 2-1. Ik ging er vanuit, dat dit de finale was. Nederland zou dus wereldkampioen worden!

Maar de loting maakt ineens alles anders. Het kan ook de uitslag van de openingswedstrijd zijn en verder niets over het toernooi zeggen, want de eerstvolgende keer, dat Spanje en Nederland elkaar daarna weer tegen zouden kunnen komen, is inderdaad in de finale.
Nederland zou er na een 2-1 winst op Spanje in de poulefase bij wijze van spreken daarna binnen de kortste keren uit kunnen vliegen. Zo wordt het invullen van de voetbalpool wel heel lastig....

Magnesium

Op de Hoofdbibliotheek lieten steeds meer tegels los. Dit leidde ertoe, dat er voor de selfservicebalie een soort heuveltje ontstond. De kans, dat klanten of personeelsleden er over zouden struikelen, nam met de dag toe. Volgende week gaan de tegels eruit en komt er een zeil van PVC voor in de plaats. Dit hield in, dat er kasten verplaatst moesten worden. Sjouwen dus, en dan weten ze Dirk Kuijt en mij te vinden.
Dit keer hadden we zowaar twee vrouwelijke collega's, die vandaag meehielpen: Josien Messemaker de hele ochtend en Martine Schreuder vanaf 11 uur. Ik was trouwens blij, dat we gisterenochtend niet hoefde te sjouwen, want na de kramp in mijn rechterkuit 's nacht leek me dat niet zo'n geslaagd plan.
Om 12 uur waren alle kasten van de tegels af en stonden de displaymeubels opgeslagen in de garage aan de Willy Sluiterstraat. Alles was goed gegaan op wat vingers van deze en gene na, die klem gezeten hadden.

Na 's middags aan het rooster voor 2014 gewerkt te hebben, fietste ik op de terugweg naar huis nog even langs een drogist. Dat kwam door een gesprek met een andere schaatser gisterenavond in de Leidse IJshal.
We hadden het over kramp. Hij had een probaat middel ertegen: magnesium.

Ooit was hij wezen klimmen in de bergen in Oostenrijk.

Op de terugweg had hij kramp gekregen bij de afdaling. In een berghut kreeg hij magnesium met frambozensmaak. Het hielp vrijwel meteen.
Terug in Nederland probeerde hij er aan te komen, maar het was nergens te vinden. Maar geen nood. Bij de drogist kon je gewoon magnesiumtabletten kopen.
Tot slot vertrouwde deze schaatser me toe: "Ik gebruik het preventief bij zware inspanningen. Kramp ontstaat door een tekort aan magnesium, dus op deze manier kun je het voor zijn."

Daar Ada ook wel eens wakker is geworden van de kramp, leek het me handig om een klein voorraadje van het voedingssupplement magnesium in huis te hebben.
En wie weet ga ik het uitproberen met het oog op de 1000 rondjes van Leiden ten behoeve van de Monique Velzeboer Foundation.

Agenda

Ook al duurt het nog bijna een maand, voor we in 2014 zijn aanbeland, toch heb ik de eerste afspraken al in mijn agenda genoteerd. Op het programma staan onder andere het oefenen en uitvoeren van de Misa Criolla met de Leidse Koorprojecten, een concert van Clannad, de Winterbiatlon van de IJVL en de Leiden marathon met een paar trainingslopen in de aanloop er naar toe, alsmede een kampeerweekeinde met een groep vrienden.

Daarnaast noteerde ik voor mijn werk, wat de A-, B- en de C-week was met het oog op zaterdagdiensten.
Net als dit jaar kocht ik een agenda van Natuurmonumenten. Er staan prachtige foto's in! En daarnaast steun je op deze wijze ook nog eens het behoud van prachtige stukken natuur, waar we als schaatser graag gebruik van maken!

In onze keuken hangt een kalender van de Waddenvereniging. Op deze kalender met eveneens prachtige foto's noteren we de belangrijkste zaken, die het hele gezin aangaan en steunen daardoor de Waddenvereniging.

Op deze wijze voldoen we in Huize Breed aan de leus: "Wees wijs met de Wadden".

Asterix bij de Pieten

Zoals meestal zitten er in de strips van Asterix en Obelix allerlei actuele grappen verstopt. Maar dat ze er in geslaagd zijn om een hele strip naar een actuele discussie te noemen, is toch wel inventief.

Want het staat er toch echt op de omslag: "Asterix bij de Pieten"!
Nog voor de discussie over Zwarte Piet in Nederland losbarstte, zaten de bedenkers van Asterix en Obelix er al bovenop.

Daar kunnen Fokke en Sukke nog een voorbeeld aan nemen.

Want hoe actueel ze ook dagelijks zijn, vergeleken met Asterix lopen ze toch achter de feiten aan. Het probleem is, dat degenen, die van Zwarte Piet af willen, ook willen dat Buys negerzoenen geen negerzoenen meer genoemd mogen worden.

Ik heb daar op zich niet zo'n probleem mee, want ik krijg iedere dag mijn portie Buijszoenen!
Maar dat je voor dit soort zaken de Verenigde Naties in gaat schakelen, dat is toch werkelijk buiten elke proportie.

Mijn voorstel is om Asterix en Obelix erbij te halen. Die hebben een probaat middel om dit soort non-discussies te beëindigen.