Knuffel

Ik stond vanmorgen om 10 uur in de uitlening. De bibliotheek was net open, toen er een vrouw van een jaar of 30 met een jongen van een jaar of 2 op me afgestapt kwam met de mededeling: "Wij zijn een knuffel kwijt."
Ik zette mijn onschuldigste gezicht op en antwoordde heel beleefd: "Dus u wilt een knuffel van me?"

Enig lachen later keek ik in de bak met gevonden voorwerpen, maar helaas, daar was de gisterenavond verloren knuffel niet.
Ik raadde de moeder aan om even de plekken langs te lopen, waar ze gisteren geweest was. Een minuut of 5 later zag ik het duo de bibliotheek verlaten. Het jongetje liep stralend rond met zijn knuffel. Zulk pril geluk moet je verder niet storen.