Het is algemeen bekend, zoals ook uit bovenstaande afbeelding blijkt, dat niet alles, wat op internet gepubliceerd wordt, ook waar is. Nu ben ik onlangs zelf op zo'n voorbeeld gestuit. Hoe een foute berichtgeving zijn eigen leven gaat leiden, zal ik aan de hand van dit voorbeeld uit de doeken doen.
Mijn zoon Siebe reed in Algerije een meerdaagse koers. Ik probeerde zo goed en zo kwaad als het ging om hem via internet te volgen. Zo geschiedde ook de laatste etappe.
Hier vond ik teksten als Le cycliste Espagnol Paul Knépiers (Telcom Navara) vainqueur au sprint de la 5è et dernière étape disputée vendredi en circuit à Alger-centre, s'est adjugé la 13è édition du Grand prix international de la ville d'Alger.
Dit was te lezen op dzscoop.com.
En deze: Le cycliste espagnol Paul Knépiers (Telcom Navara) vainqueur au sprint de la 5e et dernière étape disputée vendredi en circuit à Alger-centre, s'est adjugé la victoire à la 13e édition du Grand prix international de la ville d'Alger.
Dit is te lezen op lesoirdalgerie.
Dat is precies dezelfde tekst. Zou het knip-en-plakwerk zijn?
We zoeken even verder.
Ook op forums vinden we dit, zij het in andere woorden, terug: La 13e édition du Grand Prix d’Alger s’est terminée hier sur la victoire d’étape du cycliste espagnol Paul Knepers de la formation Telcom Navara qui a gardé son maillot jaune acquis lors de la seconde étape disputée mardi entre Hammamet et Zéralda en passant par Tipasa et Httatba. Knepers a décidé de marquer de son empreinte le Grand Prix d’Alger, en remportant sa seconde victoire après celle qui lui a valu le maillot jaune, mardi dernier. Dans les rues de la capitale et sur une distance de 30 fois 2,5 km, le cycliste s’est encore imposé en 1h 30 mn 3s devant l’Algérien Reguigui Youcef du GSP (maillot jaune à l’issue de la 1re étape) et du sociétaire du club français de Chambéry, Lawers Sylvian.
Dit is te lezen op algeria.com.
Zelfs uit de officiële uitslag valt niets op te maken over deze etappe:
Classement général individuel:
1-Paul Knnepers (Telcom Navarra-Espagne) 9h 58min 18s
2-Viennot Julien (Chambéry-France) 9h 58min 33s
3-Laagab Azzedine ( GSP- Algérie) 9h 58min 34s
Classement général par équipe:
1- Telcom Navarra (Espagne) 29h 56min 40s
2- Groupe Sportif Pétrolier (Algérie) 29h 57min 05s
3- Chambéry (France) 29h 58min 22s
Classement meilleur grimpeur:
1-Viennot Julien (Chambéry-France) 17 points
2-Laagab Azzedine ( GSP- Algérie) 15 points
3-Baz Nabil (WB Ain Benian-Algérie) 07 points
Classement meilleur sprinteur:
1-Reguigui Youcef (GSP-Algérie) 33 points
2-Lauwers Sylvain (Chambéry-France) 20 points
3-Tassist M’hamed (WB Ain Benian-Algérie) 18 points.
Dit is te lezen op city-dz.com.
Kortom, het is duidelijk: de Spanjaard Paul Knépiers had én de meerdaagse én de laatste etappe gewonnen! Dit werd bevestigd door presse.endz.
Maar er was een klein verschil: bij de laatste was een foto van de winnaar van de etappe geplaatst.
Hé, dat is interessant: dat is niet Paul Knepers, zoals hier vermeld staat, maar wel degelijk mijn bloedeigen zoon Siebe Breed!
We zijn inmiddels 3 weken verder en in de berichtgeving op internet staat Paul Kneppers nog steeds te boek als winnaar van de laatste etappe. Behalve, als we naar de sites gaan van Paul Kneppers en Siebe Breed. Dus direct naar de bron!
En dat levert heel andere verhalen op. Dit is te lezen op de site van de Nederlander in Spaanse dienst Paul Kneppers: Etappe 4
En ja hoor, het is gelukt!! Ik heb de grand prix d'Alger op me naam geschreven. Wat vandaag op papier een makkelijke etappe moest zijn om te controleren bleek uiteindelijk moeilijker dan gister en eergsiter te zijn. We werden aan alle kanten aangevallen. De ploeg was erg moe al. Ik moest een aantal keren zelf de koers controleren. Maar gelukkig was Breed weer erg goed bezig en hielp veel. En in de laatste ronde tactisch heel mooi, Breed die er tussen uit piepte en gewoon de laatste etappe heeft gewonnen!! Dus nog een etappewinst en de hele toer gewonnen. Wauw!
En op de site van Siebe Breed is dit te lezen onder het kopje Cancellara: Laatste dag, een criterium zoals ik er in Nederland door de jaren heen zoveel gereden heb. Alleen deze keer in het centrum van hoofdstad Algiers. We begonnen controlerend, terwijl de aanvallen ons om de oren vlogen. Veelal demarrages van mindere goden, maar op de momenten dat we echt uit onze pijp moesten komen bleek het beste er bij de ploeg vanaf. Behalve bij mij. Ik had die laatste dag mijn beste dag. Ik bleef maar gaan. Toen rond halfkoers de nummer 2 uit het klassement aanviel sprong ik op zijn wiel. Daar zat ik een halve ronde af te zien, toen plots de bolletjestrui (die om de schouders hing van de Franse nr. 3 uit het klassement) langs me heen schoot. Ik keek achterom, zag op 50m een gele trui en daarachter een lege weg. Paul in moeilijkheden! Ik liet me afzakken en met Paul aan mijn wiel reed ik het gat naar de aanvallers dicht. Toen ze merkten dat we aangesloten waren lieten ze hun poging tot wat die was en even later was ook het verbrokkelde peloton weer in staat terug te komen.
De aanval is de beste verdediging! Met dat in mijn achterhoofd viel ik op 10 ronden van het einde zelf maar eens aan. Ik kreeg een sterke jongen van Sonatrach mee en samen reden we gauw een mooie voorsprong bij elkaar. Nu was het aan de Fransen om te werken. Even dacht ik dat we weg zouden blijven, maar net toen ik begon te bedenken hoe ik uit deze situatie als winnaar uit de bus moest gaan komen kreeg mijn vluchtmakker vanaf de kant te horen dat hij zijn benen stil moest houden. Dat deed ik vervolgens ook en we werden teruggepakt.
Terug in het peloton volgden zenuwachtige momenten. Er werd heel veel aangevallen, de chaos was groot. Maar de Telco-trein kwam weer op de rails te staan en we snelden georganiseerd voort richting laatste ronde.
In een uiterste poging probeerden de Fransen de bolletjestrui nog eens te lanceren, maar ik had het gauw door en sprong op zijn wiel. Als 2e van het peloton reed ik de laatste kilometer in. Plots flitse door mijn hoofd: Nu of nooit! Ik viel aan en even twijfelde het peloton. Ik pakte een voorsprong toen de jacht georganiseerd werd. Ik vloog de laatste bocht door. Nog 600 meter! Nog één keer alles geven! Elke keer dat ik omkeek was het peloton weer wat dichter genaderd, maar de finish kwam ook gauw dichterbij. Nu waren ze achter me volle bak aan het sprinten, maar te laat, het zou voor de tweede plek zijn. Ik bereikte de meet met 10 meter voorsprong, gooide mijn armen in de lucht en schreeuwde. SCHREEUWDE. JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!
En wat gebeurt er als je wint: dan heb je vrienden. En ben je ineens populair bij sommige opdringerige vrouwen, terwijl je het liefst bij je vriendin Ana bent.
Kortom: er zijn 2 wijze lessen te trekken uit deze speurtocht op internet. Ten eerste: fouten gaan daar een eigen leven leiden, doordat ze klakkeloos van elkaar worden overgenomen.
Ten tweede is er deze zin, die jullie allemaal boven je bureau mogen hangen: Maar gelukkig was Breed weer erg goed bezig en hielp veel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten