Kerstkaarten

Zoals ieder jaar krijgen wij nog kerstkaarten, al of niet digitaal. De schaatskaarten scoren bij mij altijd hoog.



Bovenstaande kaarten kregen we van John en Nelleke, Frank en Helen en mijn collega Peter.
Zelf stuurden we onderstaande kaart met het prachtige gedicht van dichter, dissident, politieke gevangene en later president van Tsjechoslowakije, Vaclav Havel, digitaal rond.

Water geven

Ik geloof dat we moeten leren te wachten,
zoals we ook moeten leren te scheppen.
We moeten geduldig de graankorrels zaaien,
de aarde waarin zij gezaaid zijn,
koppig blijven water geven
en de planten verder hun eigen tijd gunnen .
We kunnen een plant nu eenmaal
niet voor de gek houden,
net zomin als we de geschiedenis
voor de gek kunnen houden.
Maar we kunnen haar wel water geven,
geduldig, elke dag, met begrip,
met nederigheid, maar ook met liefde.

Vaclav Havel

Beste vrienden,

Wij wensen jullie fijne Kerstdagen en het allerbeste voor 2017 toe.

Groetjes,
Bert en Ada

Bislett

Vandaag plofte het eerste nummer van "Bislett", het tijdschrift in boekvorm over schaatsen op de mat met op de voorkant prominent IJVL-lid Kjeld Nuis.

Het tijdschrift is vernoemd naar het legendarische Bislett-stadion in Oslo, in de tijd, dat de wedstrijden nog op natuurijs werden verreden het Schaatswalhalla.

Er staan prachtige foto's in.

Maar ook verhalen over een vergeten schaatstoernooi in Alta in het hoge noorden van Noorwegen.

Ook Monique Velzeboer, de ongelukkig gevallen shorttrackster, voor wie wij 2 jaar op rij voor de Monique Velzeboer Foundation de 1000 rondjes van Leiden hebben gereden in de IJshal aan de Vondellaan.

Het lange interview met Kjeld Nuis is de afsluiting van het op wielertijdschrift "De Muur" en voormalig schaatstijdschrift "Zwart ijs" lijkende "Bislett".

Wie nog een leuk cadeau zoekt voor de Kerstdagen....

Gecertificeerde Rijmpiet

We beleven een Sinterklaaswinter op deze dagen,
die langer duren mag als je het mij zou vragen,
maar het ijsfeest is van te korte duur helaas,
de vorst vertrekt uit Nederland vlak na Sinterklaas.

Voor het zo ver is gaat men met veel plezier
schaatsen op de ijsbaan in het dorp De Lier.
Vorige week kon men daar ook al terecht,
nee, in De Lier doen ze het niet slecht.

Zelf moest ik opdraven voor de certificering
van de bibliotheek en deze taak is niet gering.
Als men het op 5 december plant is dat verdacht,
dan wordt er van een Rijmpiet wel iets verwacht.

Zo verscheen ik in dus vol ornaat op het werk
en maakte me voor het gedichten maken sterk,
zodat binnenkort ook de commissie het licht ziet
en er sprake is van een gecertificeerde Rijmpiet.

Nu heb je met vorst vaak heel mooi avondrood,
zodat menigeen daar een fraaie foto van schoot.

Dit soort beelden krijgt van de Rijmpiet een tien.
Hij hoopt die luchten deze winter heel vaak te zien!

Verklaring omtrent gedrag

Afgelopen woensdagmiddag was ik op mijn werk Rijmpiet.

Gisteren kreeg ik deze foto's van dit culturele erfgoed doorgemaild. Niet veel later hoorde ik de echte brievenbus. Post van het ministerie van Veiligheid en Justitie.

Het ging dit keer eens niet over de Zwarte Pietendiscussie, maar ik kreeg een verklaring omtrent gedrag via de post. Deze heb ik nodig als vrijwilliger bij de Stichting IJshal Leiden.
Het was uiteraard volkomen vanzelfsprekend, dat ik een verklaring omtrent gedrag kreeg. Ruim een halve eeuw geleden had ik er al mee te maken. Meester Modderman liet de andere kinderen naar huis gaan, terwijl hij mij ondertussen onderhield over een verklaring omtrent gedrag.

Ik was er al vroeg bij....

Tentoonstelling "Het Sportboek. De mooiste sportverhalen"

Als bibliothecaris én sportliefhebber kan ik niet anders dan de tentoonstelling "Het Sportboek. De mooiste sportverhalen" in museum Meermano Westreenianum in Den Haag onder jullie aandacht brengen.

Van 12 november 2016 tot 5 februari 2017 kunt u terecht bij de tentoonstelling, die de Nederlandse sportgeschiedenis aan de hand van honderden publicaties uit de collecties van de Koninklijke Bibliotheek en objecten uit de collectie van het NOC*NSF toont.
Veel boeken natuurlijk, maar ook andere topstukken. De fiets van Joop Zoetemelk en de schaatsen van Sjoukje Dijkstra. Zelfs het judopak van sporticoon Anton Geesink is te zien.

De oorsprong van de moderne sport is al te zien in kolf spelende figuren in een middeleeuws handschrift, een potje zestiende-eeuws tennis en imposante boeken voor zeventiende-eeuwse schermscholen.
Sport is niets zonder zijn helden: het hele land leeft mee met sporters bij grote evenementen als de Olympische Spelen, het WK voetbal of de Elfstedentocht. Zij maken met die ene seconde of die ene goal het verschil tussen eeuwige roem of totale deceptie. Honderden plaatjesboeken, biografieën, strips en tijdschriften bejubelen de coryfeeën uit de sportarena.
Ga "Het Sportboek. De mooiste sportverhalen" dus bekijken in Meermanno Westreenianum!

Waterschapsheuvel en Top-Gear

In mijn jeugdjaren heb ik heel wat uren doorgebracht in "De Hobbit", zowel als barkeeper als als stamgast.

In die tijd praatte ik met een aantal andere jongeren met enige regelmaat over literatuur. Ik was een boekenwurm en zat in die tijd op de Frederik Muller Akademie, waar ik mijn eerste schreden zette op weg naar een langdurig verblijf in het bibliotheekvak.
Ad Huiberts tipte me toen: "Je moet "Waterschapsheuvel" eens lezen."

Ik heb het boek van Richard Adams destijds met veel plezier gelezen.
In die jaren werd "Watershipdown" verfilmd met het prachtige "Bright eyes" van Art Garfunkel als openingstune.

De rode draad in het boek is het gevaar, dat mensen voor konijnen vormen. Dat hebben mijn vrouw en ik kunnen merken, toen we op fietsvakantie waren in het oosten van Engeland. We waren in het land van zowel "Waterschapsheuvel" als "Topgear".

En die twee gaan niet zo goed samen. Het resultaat is verpletterend. Voor de konijnen althans.
Nu heb ik in de 38 jaar, dat ik op fietsvakantie ben geweest, in heel wat streken in Europa rondgereden, maar nergens heb ik zoveel doodgereden konijnen gezien als dit jaar in Engeland. Naarmate je noordelijker kwam, zag je meer en meer konijnen, wier snelheid te gering was om te ontsnappen aan de wielen van de bolides van "Top-Gear". In Lincolnshire was het al flink raak, maar Yorkshire spande de kroon. Af en toe leek het wel een massagraf voor de konijnen.

Dat laten ze alleen nooit zien in de folders, die deze prachtige streken van Engeland aanprijzen.

Stemmen van de overzijde

Het zal niemand ontgaan zijn, dat er deze week gestemd werd aan de overzijde van de Atlantische Oceaan.

De immense kloof tussen Democraten en Republikeinen leverde de Verdeelde Staten Donald Trump als president op.

We zullen de komende 4 jaar het gesnater van The Donald" blijven horen na de weinig verheffende verkiezingscampagne, waarbij Hillary Clinton ondanks dat ze aanvankelijk 263.000 stemmen meer had en later zelfs 2 miljoen, de verkiezingen toch verloor.
Obelix wist het ruim 2000 jaar al: "Rare jongens, die Amerikanen!"

De komende tijd zal er flink gegokt gaan worden in Trump's casino.

De eerste gok, die deze miljardair wil nemen, is die met het klimaat. Hij wil de VS binnen een jaar terugtrekken uit het klimaatakkoord van Parijs. Volgens Trump is klimaatverandering een leugen en worden de Verenigde Staten, die verantwoordelijk zijn voor 18 procent van de wereldwijde uitstoot, te veel benadeeld in de nieuwe afspraken.
Jaar na jaar worden wereldwijd de warmterecords gebroken. Het klimaatakkoord van Parijs beperkt de stijging alleen nog maar tot 1,5 of 2 graden. En zelfs dat gaat de blaaskaak al te ver.
Boudewijn de Groot zong het al: "Meneer de president, welterusten!"

De kans, dat wij op natuurijs kunnen schaatsen, zal met iedere graad stijging danig slinken. De kans op totaal verregende winters, zoals de afgelopen 3 jaar, zal daarentegen flink toenemen. Dit soort beelden gaan steeds schaarser worden.

En dat alles doordat iemand zo nodig met het klimaat wil gokken.

Daarnaast kwam er deze week nog een somber bericht door betreffende stemmen van de overzijde.

De Canadese singer-songwriter Leonard Cohen is deze week op 82-jarige leeftijd overleden.

Hij brak door met "Suzanne", maar zijn bekendste zelf gezongen nummer was "So long, Marianne".

Bij dit nummer moet ik altijd denken aan de tijd halverwege de jaren '70, toen ik heel regelmatig met Bas Warnink en Joep Kapiteijn ging biljarten in "De Gouden Leeuw", een niet meer bestaande bruine kroeg in Nieuw-Vennep, waar dit nummer heel regelmatig uit de jukebox schalde.
Zijn misschien wel bekendste nummer werd wereldwijd een succes in de uitvoering van Jeff Buckley. In dit geval is de titel zeer toepasselijk: "Hallelujah".

Mijn collectie

In het vaktijdschrift "Bibliotheekblad" staat sinds januari de rubriek "Mijn collectie". Ik meldde me vrij snel aan voor deze rubriek, daar ik een redelijk uitgebreide collectie van zo'n 100 schaatsboeken heb.

Daar om een of andere duistere oorzaak in de zomermaanden het hoofd van de meeste mensen niet naar schaatsen staat, werd het interview en het maken van de foto's over de zomer heen getild.

Gekleed in nagenoeg dezelfde outfit als vorig jaar voor "De zeepkist" werd ik temidden van een serie schaatsboeken op de foto gezet door Eimer Wieldraaijer voor het "Bibliotheekblad", dat op 20 december aanstaande verschijnt.
Na een kleine serie foto's volgde een interview, waarbij gevraagd werd, hoe in de winter van 1963 de passie voor schaatsen in het algemeen en de Elfstedentocht in het bijzonder bij mij ontstaan is en eveneens hoe ik begonnen was met het verzamelen van schaatsboeken en hoe ik er toe gekomen was om er zelf 2 te schrijven: "Molen- en Merentocht" en "De Elfsteden toch gereden".


Als goed gastheer zorgde ik er uiteraard voor, dat Eimer Wieldraaijer niet met lege handen naar huis zou gaan.

Brandpreventie

Vandaag stond in de bibliotheek aan de Hoorneslaan de herhalingscursus "Brandpreventie" op het programma. Het werd een kortere cursus dan gedacht. De cursusleider had duidelijk zijn dag niet. Eerst had hij een aanrijding. Bij een korte file had de chauffeur van de vrachtwagen voor hem de hellingproef niet helemaal paraat. Zodoende reed hij langzaam maar zeker achteruit met blikschade als gevolg.

Later kwam hij ook nog eens een keer in een zeer lange file. Als je om 6 uur vertrekt uit de omgeving van Nijmegen en je komt om half 11 pas in Katwijk uit, dan zegt dat voldoende. Zo groot is Nederland nou ook weer niet.

De herhalingscursus was dus korter dan gewoonlijk en het leukste onderdeel was geschrapt: brandje blussen!
Desondanks was het een leerzame cursus. Na verloop van tijd was er toch de nodige kennis weggezakt. Maar volgende keer hoop ik toch echt, dat de praktijkoefening er weer bij zit.

Laura

Gisteren gingen Ada en ik in Haarlem naar de uitvoering van Laura. Tot nu toe heb ik alle muziekprojecten van Stichting Muziekprojecten Pablo Neruda een keer gezien. Deze traditie wil ik graag volhouden.

Doordat de spoorlijn tussen Leiden en Haarlem eruit lag wegens onderhoud, moesten we via Sloterdijk naar de Spaarnestad reizen, waar we door de mooie binnenstad naar de Groenmarktkerk wandelden.

Er stond al een behoorlijk aantal mensen op de Groenmarkt, die wachtten op de tijd, waarop de deuren van de Anthoniuskerk open zouden gaan. We moesten nog even wachten, maar het was het wachten waard.

Componist en dririgent Cees Thissen had weer prachtige muziek geschreven bij de "Sonnetten voor Laura" van Petrarca.
Ook al stammen de sonnetten uit de 14e eeuw, ze zijn nog niet aangetast door de tand des tijds. Integendeel. Een kleine 7 eeuw later heeft muziekdocent Cees Thissen zijn gaven als componist gebruikt om toepasselijke Renaissance-muziek bij de teksten van Petrarca te componeren.

De muziek paste prima bij de muziek uit de herfsttij der Middeleeuwen.

Met een grote groep vrienden waren we in deze typisch katholieke kerk komen luisteren naar het koor, waarin Bas en Nel Warnink meezongen. We hadden genoten van een prachtige uitvoering van een selectie uit de "Sonnetten voor Laura". Wie dit alles gemist heeft kan ik aanbevelen om volgende week zondag naar de Dominicuskerk in Amsterdam te gaan.

Na het geslaagde concert wandelden we door naar "Pluimage", waar we met 16 personen een zeer gezellig etentje hadden met veel lachsalvo's.

Dat krijg je als je met vogels van een zeer gevarieerd pluimage uit eten gaat....

Natuurijstraining

Ik was wat vroeger naar de Leidse IJshal gefietst. Zo kon ik in de kantine nog even praten met de G-schaatsers, die ik schaatsles zou geven. Ik raakte in gesprek met Jonathan, die mij vroeg of ik weer een natuurijstraining zou willen geven.
Natuurlijk wilde ik dat. Het was voor mij een fluitje van een cent het programma om te gooien. Als het op natuurijs aankomt....
Op weg naar het kunstijs kwam ik langs Floor, die mij vertelde, dat hij een foto van zijn kleinzoon en mij had.

Afgelopen woensdag was hij ingeschreven als lid van de bibliotheek door zijn moeder, die vertelde, dat "die meneer" haar in de bibliotheek in Katwijk aan den Rijn haar vaak had voorgelezen. Daar het rustig was greep ik mijn kans om ook de volgende generatie voor te lezen uit "Floddertje" van Annie M.G. Schmidt.

Ik kreeg de foto netjes doorgemaild.
Om kwart over 8 begon ik aan de veranderde training. We begonnen met 3 rondjes inrijden, waarna 4 rondjes met afwisselend tegenwind en meewind volgden. Bij tegenwind maak je jezelf kleiner en worden je slagen korter, bij meewind geef je je rug rust en maak je je slagen langer. Om het wat zwaarder de maken volgden 4 rondjes tegenwind, waarna 4 rondjes meewind voor hersteltijd.
Uiteraard kwamen er een aantal rondjes met op 4 plekken lage bruggetjes, waarbij je heel diep moest gaan zitten. Op een gegeven moment ga je dit flink voelen in je bovenbenen. Geen probleem, want een viertal rondjes met een "stempelpost" in de hoek bood weer wat rust voor de bovenbenen.

Daarnaast is natuurijs helaas niet altijd voor 100% betrouwbaar. Ik reed naar de lege binnenbaan en liet een blauwe doelmond als wak fungeren.
"Hoe kunnen jullie mij uit het wak halen?"
Jonathan wist het juiste antwoord. Op zijn buik liggend trok hij mij met behulp van een tweede schaatser uit het wak.



We deden 3 Steigerungen om weer warm te worden, waarna we in tweetallen elkaar een rondje optrokken.
"Je zit er helemaal doorheen en je schaatsmaat helpt je een stuk tegen de wind in!"
Dit deden we over 4 rondjes, dus je kreeg zowel krachttraining als rust. Na een paar rondjes rustig rijden gingen we over naar een typische natuurijssport: kortebaanschaatsen. In de hoek moesten de G-schaatsers starten en op het rechte eind voluit gaan. Vooral de sprinters Kevin en Youri leefden zich hier helemaal uit.
Doordat een G-schaatsster van Katwijk jarig was en trakteerde, kwamen we niet toe aan mijn laatste stukje natuurijsschaatsen: schoonrijden.

Dat was wel jammer, want als je het over balansoefeningen hebt, dan is dit er eentje uit de hoogste categorie.

Yvonne

Hoewel het personeel van de Katwijkse bibliotheek behoorlijk honkvast is, gaat er af en toe een collega weg. Vandaag was het afscheid van Yvonne Duindam, die als scholier begon en na een afgeronde studie rechten een andere baan heeft gevonden.

Als huisdichter werd aan mij gevraagd om een afscheidslied te maken. Nadat ik vorige week wakker werd met een tekst op het slotrefrein op "Hey Jude" van "The Beatles" stond de keuze van het lied voor mij vast.
Het was nog een hele puzzel om de tekst in de melodie te passen. De muziek van John Lennon en Paul McCartney klinkt eenvoudig, maar is het beslist niet!

Gestoken in een Quick Boys trainingspak kon ik de toon zetten in dit afscheidslied.

Yvonne was nog piep,
Toen ze begon bij onze bieb.
Nu gaat ze met een meestertitel weg
Uren turen naar schade en pech.

Yvon heeft iets met taal,
Maar haar Engels, dat is een wartaal
Een her, dat was ooit haar deel
Ze maakte toen net een fout teveel.

Maar Italiaans dat is juist fijn, Yvon, heel fijn
Florence is de stad, waar ze wilde zijn.
Ze leerde het spreken van die taal, dat is echt waar
En nu is haar rechtenstudie klaar.
Yvonne bravo, Yvonne bravo.

Yvon loopt langs de lijn
Ze vindt het fijn om Quick Girl te zijn
The Boys doen dan extra goed hun best
Zodat aan het eind de zege rest.

De tijd van gaan is nu dus hier, acht jaar vaak blij
Wat vlogen die jaren vlug voorbij
Ze kwam als opruimhulp bij de bieb, die vlotte meid
Die invaller die raken we nu kwijt.
Yvonne bravo, Yvonne bravo.

Yvon gaat nu echt weg
Voor de bieb een reuze pech
We wensen haar het allerbeste toe
Een fijne baan zonder asbestgedoe
Gedoe gedoe gedoe gedoe gedoe.

Yvonne gaat nu weg, reuze pech, echt weg. (16 x)

Olivier

In mijn jeugdjaren las ik met veel plezier de boeken over de tweeling Adriaan en Olivier van Leonhard Huizinga.

Voeg daar de onvolprezen Heer van stand Olivier B. Bommel aan toe en als bibliothecaris was ik verkocht als je begrijpt wat ik bedoel.

Het mag dan ook geen verbazing wekken, dat ik volgaarne voldeed aan het verzoek van de droogtrainingsgroep van de IJVL om vanavond op te draven voor het etentje van voorgenoemde groep. Deze vond plaats in Belgisch biercafé "Olivier" aan de Hooigracht in Leiden.
Met 15 mannen en vrouwen hadden we een gezellige avond, waarbij we afscheid namen van Jaap de Gorter als trainer. Het eten was prima, door de vele verschillende bieren was het lastig kiezen uit het vele gerstenat. Hoe dan ook was het een gezellige afsluiting van het droogtrainingsseizoen 2016 nu het schaatsseizoen 2016-2017 van start was gegaan. Maar na de soms tropische zomertrainingen is Olivier's Army er klaar voor!